Yaratmadı bir daha Rabbim Sen’in dengini,
Gül cemâlin gülünce gül kaybeder rengini.
Gülümse ey güzeller güzeli! Lâyık olmasak da merhamet ve şefâat nazarlarından mahrum eyleme bizi. Seni seviyoruz ve sana hasretiz...
Asırlardır gülmedi, derya coşar, göl ağlar.
Yüzümüz güle hasret, mecnûn ağlar, çöl ağlar.
Giden dostlar gelmedi, mızrap vurur tel ağlar.
Gözümüz güle hasret, sazımız güle hasret.
‘O gül’e hasret duymayan, ne Yaratan’ı, ne de yaratılış gayesini anlamıştır.
"Kurtulamam üç nesnenin elinden:
Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm"
Gül cemâlin gülünce gül kaybeder rengini.
Gülümse ey güzeller güzeli! Lâyık olmasak da merhamet ve şefâat nazarlarından mahrum eyleme bizi. Seni seviyoruz ve sana hasretiz...
Asırlardır gülmedi, derya coşar, göl ağlar.
Yüzümüz güle hasret, mecnûn ağlar, çöl ağlar.
Giden dostlar gelmedi, mızrap vurur tel ağlar.
Gözümüz güle hasret, sazımız güle hasret.
‘O gül’e hasret duymayan, ne Yaratan’ı, ne de yaratılış gayesini anlamıştır.
"Kurtulamam üç nesnenin elinden:
Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm"
