Arkadaşlar,Çeçen toprakları işgal edilmiştir.İşgal eski olabilir, ancak direniş yeni değildir.Mücadele,hürriyet kazanılana kadar bakidir. İşgalciler de bunun farkındalar.Bizler de bu mücadele de haklının farkındayız ve yanındayız.Lakin öyle bir dünyada yaşamaktayız ki artık işgal edilen topraklarınızı müdafaa etmek dahi bir suç kabul edilebiliyor.Şüphesiz bu,ben veya bizlerin kanaatleri değildir.
Bugün Çeçenistanda sivillere karşı gündelik katliamlar gerçekleştirilmektedir.Çeçenistan da her ay bir bölgede toplu mezar çıkarılmaktadır.İşgalci ruslar direnişin bitmeyeceğinin farkındalar.Bu onların kendilerince bulabildikleri tek çözüme yönlendiriyor;katliam yapmaya ve mümkün olduğunca acımasız olmaya.Bunu haklı görmek ve göstermek için de bahanelere sürüklenmiş bulunmaktadırlar.
İşgalci Rus Askeleri arasında sivil bir Çeçeni öldürmek artık bir düşkünlük ya da boş vakitlerini geçirmenin anlamı haline geldi.İşgalci rusların yanı sıra bir de mevcut Rus yanlısı kukla kadirov yönetiminin Güvenlik(!)güçleride Çeçenlere zulüm etmektedirler.Polisler?, Keyiflerine göre ev basıyor,kadın kaçırıyor,gençleri dövüyor ve işkence ediyorlar.Çeçen halkı ise,hak ve hukuku soramıyor.Çünkü bu suçları işleyenler ise,bu kelimelere hükmedenler oluyorlar.Çeçen Anne evini basarak genç kızını kaçıran İşbirlikçi Çeçen Polislere ve Rus askerlerine kızını nereye götürdüklerini soramıyor.Kızına tecavüz eden işbirlikçi polislerden hesap soramıyor.Çeçenistan da en çok işlenen insanlık suçlarından biriside Adam kaçırma olaylarıdır. Rus askeleri, kaçırdıkları Çeçenlerin ailelerinden fidye istiyorlar.Çoğu gerekçesiz olarak direnişciler ile işbirliği yapmakla suçlanıyor.Birkaç hafta işkence görüyor,dayak yiyor ve çoğu sakat olarak evlerine geri dönüyorlar.Kimileri ise evlerine bir daha hiç dönemiyorlar.Ölüleri dahi ailelerine teslim edilmiyor.Rus askerleri,bu insanlık suçlarını İşlerken yargılanmayacaklarını çok iyi biliyorlar.Öyle ki yaptıkları katliamları rahatca anlatabiliyorlar, yaptıkları katliamların fotograflarını çekebiliyorlar.Bugün Çeçenistan katliamları ile ilgili açılmış olan konular,platformlar da sergilenen fotografların çoğunu insan hakları ya da sivil toplum örgütleri değil,katliam sahibi işgalci rus askerleri çekmişlerdir.Çeçenler direndikçe Onlar korkakça Sivillerden intikamlarını alıyorlar.Kadınları ve çocukları öldürüyor ve insanlık kelimesinin anlamını unutturuyorlar.
Şuan Çeçenistan da bunlar yaşanmaya devam etmektedir.Rusya,Çeçenistan’a kimseyi sokmuyor.Hatta uluslar arası insani yardım örgütlerini bile.Bugün kimse Çeçenistan’a giremiyor ve çıkamıyor. Ruslar yaptıkları soykırımın üzerini örtmeye çalışıyor.
İşte bir söz daha:
“Ölüler adalet için yakaramaz, bu, yaşayanların onlar için yapması gereken bir görevdir.”
- Lois McMaster Bujold
Çeçenistan da İşkence, tecavüz, cinayetler, ve nüfusa terör yaşatan Rus ölüm mangaları Çeçen’ler için artık her gün yaşanan gerçekler.Çeçen’ler Rusların gece evlere düzenledikleri baskınlarda kaçırılıyorlar, işkence ve erkek nüfusuna karşı yürütülen av 12 yaşındaki çocuklardan başlıyor, Ruslar kadınlara ve kızlara da saldırıp tecavüz ediyorlar.
En saygılı şekilde söylenişiyle Kafkasya’daki yokolma tehlikesi altında bulunan bir halktır Çeçenler.Çeçenistan’daki savaş maskesi altındaki soykırım hala devam ediyor, ve Rus kafirler Çeçenistan’da her geçen gün daha iğrenç ve sapıkça yollara başvuruyorlar.
Her 15 dakikada bir Çeçen kayboluyor. Yani, Rus güçleri tarafından kaçırılıyor, işkence yapılmak ya da daha sonra ailesinden fidye alınıp serbest bırakılmak üzere, yada gizlice öldürülüp saklı bir toplu mezara gömülmek üzere bilinmeyen bir yere götürülüyor. Neredeyse bir milyon Çeçen’in 4’te 1’i bombardımanlarda katledildi, yada işkence kamplarında işkenceyle öldürüldü.
Rusların sinsi yalanları devam ediyor: Çeçenistan’daki terör faaliyetleri hala azalmadı’’ diyorlar. Bunun anlamı “Biz hala bütün Çeçen’leri öldüremedik – bize daha çok zaman verinki hepsini öldürelim."
Savaş Çeçen insanlarına sadece iki çıkış yolu bırakıyor: Rus resmi silahlı güçleri maskesi altında hareket eden ama kendilerini her türlü adli ve insani kanunların üzerinde gören “Rus ölüm mangalarına” karşı ümitsizce, ve ölümcül bir direnişe geçmek – yada dünyadan tamamen izole edilmiş yıkıntılar içinde, açlık, sefalet, adaletsizlik ve aşağılamalar dolu bir hayat yaşamak. Savaş hayatta kalan bütün Çeçen’leri, hatta eskiden Rusya’ya sadık olanları bile şimdi Rusya’nın ebedi düşmanı yapmıştır.
Bilmenizi isterim ki Çeçenistan da yalnızca bir toprağın müdafaası yapılmamaktadır.Aynı zamanda bir milletin var olma mücadelesi verilmektedir. Bizlerin bu Kurtulus savaşını kazanmaktan başka alternatifimiz yok.
Bugün Çeçenistanda sivillere karşı gündelik katliamlar gerçekleştirilmektedir.Çeçenistan da her ay bir bölgede toplu mezar çıkarılmaktadır.İşgalci ruslar direnişin bitmeyeceğinin farkındalar.Bu onların kendilerince bulabildikleri tek çözüme yönlendiriyor;katliam yapmaya ve mümkün olduğunca acımasız olmaya.Bunu haklı görmek ve göstermek için de bahanelere sürüklenmiş bulunmaktadırlar.
İşgalci Rus Askeleri arasında sivil bir Çeçeni öldürmek artık bir düşkünlük ya da boş vakitlerini geçirmenin anlamı haline geldi.İşgalci rusların yanı sıra bir de mevcut Rus yanlısı kukla kadirov yönetiminin Güvenlik(!)güçleride Çeçenlere zulüm etmektedirler.Polisler?, Keyiflerine göre ev basıyor,kadın kaçırıyor,gençleri dövüyor ve işkence ediyorlar.Çeçen halkı ise,hak ve hukuku soramıyor.Çünkü bu suçları işleyenler ise,bu kelimelere hükmedenler oluyorlar.Çeçen Anne evini basarak genç kızını kaçıran İşbirlikçi Çeçen Polislere ve Rus askerlerine kızını nereye götürdüklerini soramıyor.Kızına tecavüz eden işbirlikçi polislerden hesap soramıyor.Çeçenistan da en çok işlenen insanlık suçlarından biriside Adam kaçırma olaylarıdır. Rus askeleri, kaçırdıkları Çeçenlerin ailelerinden fidye istiyorlar.Çoğu gerekçesiz olarak direnişciler ile işbirliği yapmakla suçlanıyor.Birkaç hafta işkence görüyor,dayak yiyor ve çoğu sakat olarak evlerine geri dönüyorlar.Kimileri ise evlerine bir daha hiç dönemiyorlar.Ölüleri dahi ailelerine teslim edilmiyor.Rus askerleri,bu insanlık suçlarını İşlerken yargılanmayacaklarını çok iyi biliyorlar.Öyle ki yaptıkları katliamları rahatca anlatabiliyorlar, yaptıkları katliamların fotograflarını çekebiliyorlar.Bugün Çeçenistan katliamları ile ilgili açılmış olan konular,platformlar da sergilenen fotografların çoğunu insan hakları ya da sivil toplum örgütleri değil,katliam sahibi işgalci rus askerleri çekmişlerdir.Çeçenler direndikçe Onlar korkakça Sivillerden intikamlarını alıyorlar.Kadınları ve çocukları öldürüyor ve insanlık kelimesinin anlamını unutturuyorlar.
Şuan Çeçenistan da bunlar yaşanmaya devam etmektedir.Rusya,Çeçenistan’a kimseyi sokmuyor.Hatta uluslar arası insani yardım örgütlerini bile.Bugün kimse Çeçenistan’a giremiyor ve çıkamıyor. Ruslar yaptıkları soykırımın üzerini örtmeye çalışıyor.
İşte bir söz daha:
“Ölüler adalet için yakaramaz, bu, yaşayanların onlar için yapması gereken bir görevdir.”
- Lois McMaster Bujold
Çeçenistan da İşkence, tecavüz, cinayetler, ve nüfusa terör yaşatan Rus ölüm mangaları Çeçen’ler için artık her gün yaşanan gerçekler.Çeçen’ler Rusların gece evlere düzenledikleri baskınlarda kaçırılıyorlar, işkence ve erkek nüfusuna karşı yürütülen av 12 yaşındaki çocuklardan başlıyor, Ruslar kadınlara ve kızlara da saldırıp tecavüz ediyorlar.
En saygılı şekilde söylenişiyle Kafkasya’daki yokolma tehlikesi altında bulunan bir halktır Çeçenler.Çeçenistan’daki savaş maskesi altındaki soykırım hala devam ediyor, ve Rus kafirler Çeçenistan’da her geçen gün daha iğrenç ve sapıkça yollara başvuruyorlar.
Her 15 dakikada bir Çeçen kayboluyor. Yani, Rus güçleri tarafından kaçırılıyor, işkence yapılmak ya da daha sonra ailesinden fidye alınıp serbest bırakılmak üzere, yada gizlice öldürülüp saklı bir toplu mezara gömülmek üzere bilinmeyen bir yere götürülüyor. Neredeyse bir milyon Çeçen’in 4’te 1’i bombardımanlarda katledildi, yada işkence kamplarında işkenceyle öldürüldü.
Rusların sinsi yalanları devam ediyor: Çeçenistan’daki terör faaliyetleri hala azalmadı’’ diyorlar. Bunun anlamı “Biz hala bütün Çeçen’leri öldüremedik – bize daha çok zaman verinki hepsini öldürelim."
Savaş Çeçen insanlarına sadece iki çıkış yolu bırakıyor: Rus resmi silahlı güçleri maskesi altında hareket eden ama kendilerini her türlü adli ve insani kanunların üzerinde gören “Rus ölüm mangalarına” karşı ümitsizce, ve ölümcül bir direnişe geçmek – yada dünyadan tamamen izole edilmiş yıkıntılar içinde, açlık, sefalet, adaletsizlik ve aşağılamalar dolu bir hayat yaşamak. Savaş hayatta kalan bütün Çeçen’leri, hatta eskiden Rusya’ya sadık olanları bile şimdi Rusya’nın ebedi düşmanı yapmıştır.
Bilmenizi isterim ki Çeçenistan da yalnızca bir toprağın müdafaası yapılmamaktadır.Aynı zamanda bir milletin var olma mücadelesi verilmektedir. Bizlerin bu Kurtulus savaşını kazanmaktan başka alternatifimiz yok.
