H
Çevrimdışı
TEKVİR SURESİNİN GÖLGESİNDE
<<Güneş dürüldüğü zaman, yıldızlar döküldüğü zaman, dağlar yürütüldüğü zaman, gebe develer salıverildiği zaman, vahşi hayvanlar bir araya toplandığı zaman denizler ateşlendiği zaman, ruhlar çiftleştiği zaman, diri diri gömülen kızın hangi suçtan dolayı öldürüldüğü sorulduğu zaman, amel defterleri açılıp yayıldığı zaman , gök yerinden koparıldığı zaman, o alevli ateş (cehennem) daha fazla kızıştırıldığı zaman, cennet müminlere yaklaştırıldığı zaman…>>(1)
Gerçekleşecek olan kâinat inkılâbı ve kıyamet sahnesi… Kalpleri tir tir titreten, zihni düşündüren ayetlerle karşı karşıyayız… İnsanı düşündüren, düşündükçe İslama dört elle sarılması gerektiğini hatırlatan bir hal içerisine girilmektedir.
Âlimler kıyamet kopma meselesini, fert, toplum ve kâinat inkılâbı olarak üç kısımda zikretmişlerdir. 1. kişi öldüğü zaman kıyameti kopmuştur. 2. halkın toplu ölümü (deprem, yangın, savaş vb.) ile topluluğun kıyametinin kopmuş olması. 3. tüm dünyayı çepeçevre sarıp kuşatacak olan kıyamet inkılâbı. Tekvir suresinde, bu üç gerçeği görebilmekteyiz.
Tekvir suresinde dikkatimizi çeken 8. ve 9. ayetler şunlardır;
<<Diri diri toprağa gömülen kızın, hangi suçtan dolayı öldürüldüğü sorulduğu zaman.>>
Günümüz cahiliyetinde, sadece kız çocuğu değil, erkek çocukları da diri diri toprağa gömülmektedirler.Üstelik evladını çok sevdiğini söyleyen anne ve babalar tarafından!..Sistemin payını da unutmamız gerekir ki, çağın zalim müstekbirleri tarafından, diri diri toprağa gömülen evlat topluluğu yürekler acısıdır.
Batıl düzenin içerisinde, benliğini, kişiliğini, onurunu ve en önemlisi imanını kaybetmiş ebeveynlerin, kendileriyle birlikte çocuklarını da diri diri toprağa (cahiliyete) gömdüklerine tüm insanlık şahitlik etmektedir. Diskolara, barlara, pavyonlara veya sokaklara gömülen gençlik... Rabbimiz ALLAH (c.c) ile tanıştırılmamış, canımız, önderimiz Rasulullah (s.a.s) ile tanıştırılmamış, Kuran ile yüzleştirilmemiş, öz fıtratlarına yabancılaştırılmış kendini bulamayan, tanımayan, tanımlayamayan geçlik. Neden yaşadığının bilincinde olmaksızın. Hayvani arzuların ön plana çıkarılarak insanlığın vahşileştirildiği karanlık bir çağ, karanlık yöneticiler, kararmış yönetilenler…
Batılın çarkına kapılmadan, dosdoğru yolda yürüyebilmek için, önce anne ve babanın kendini bulması, niçin yaratıldığını bilmesi gerekir. Yaklaşan din gününde, yaklaştırılacak cennete girebilmeyi arzulayan anne ve babanın, öğüt alacakları kitaba yönelmeleri zorunludur.
Rabbimiz (c.c) bunu şu ayette ifade eder:
<<Kuran, ancak aranızda doğru yola girmeyi dileyene ve alemlere öğüttür.>>(2)
Şeytanilere ait yaşam tarzından sıyrılıp, mümin olan ebeveynleri çocuklarına karşı sorumluluklar beklemektedir.
<<Kararmaya başlayan geceye and olsun. Ağarmaya başlayan sabaha and olsun.>>(3)
Yüce kitabımız Kuran’a yönelen anne ve baba, kararmaya başlayan gecede yöneleceği Müzzemmil ile, ibadetle, kalbini doldurduğu maneviyatla, zihnini doldurduğu ilim ile birlikte, ağarmaya başlayan sabaha ulaştığı takdirde, Müddesir’ e yönelerek, aldığı öğütleri evladına ulaştırmalıdır. Onlar da nasiplensin, diri diri toprağa gömülenler olmaktan kurtulmuş olsun.
Bir tarafta hakk, diğer tarafta batıl. Batıl kötülük ebder iken, batıl cehennem çukuru iken Rabbimiz ALLAH(c.c) soruyor: <<O halde nereye gidiyorsunuz?>>(4)
Yakıtı insanlar ve taşlar olan kızıştırılmış cehennem ateşinden (5) hem kendimizi, hem çocuklarımızı korumak üzerimize bir sorumluluktur. Şayet anne veya baba, cehennem hayatından evladını koruyamıyor, onları ALLAH(c.c)’ a şirk koşmaya, cahiliye ile barışık yaşamaya teşvik ediyorsa, o zaman onlara itaat yoktur.
<<Biz insana, anne ve babasına karşı güzelliği ilke edinmesini tavsiye ettik. Eğer onlar, hakkında bilgin olmayan bir şeyle bana ortak koşman için sana karşı çaba harcayacak olurlarsa bu durumda onlara itaat etme. Dönüşünüz banadır…>>(6)
Kaç…Müslüman kardeşim, şeytanın dostları olmaktan kaç!...Bu batıl düzenin, bu sistemin seni yutmasına izin verme!Seni yarsız koyarlar, seni sevgi hasretiyle yüreği yanık bırakırlar. Kanadını kırarlar da yaralı kuş misali çırpınırsın, çırpınırsın kimse elinden tutmaz. Dönen cahiliye çarkının içerisinde karışır, yok olur gidersin… Hem bu dünyanı, hem ahiretini mahvetmiş olarak. Onlar bilmezler (cahiller) , gözleri yok göremezler, yürekleri yok bunların, sana sevgiden söz edemezler…
Diri diri kaybolan gençliğin acısını, yüreğinde hisseden, dertlenen bacınızın feryadıdır bu satırlar!..
Seni içkiye alıştırırlar, içip içi p sızdığın zaman “sarhoşun teki” derler. Esrara eroine alıştırırlar, bağımlılık kazanır kurtulamazsın. Bir köşede çaresiz tek başına can verirsin.
Sana malı sevdirirler, zenginliğe özendirirler, maddiyat hırsına kapılarak işleyeceğin suçların ardından, ya demir parmaklıklar ardına ya da toprağın altına sokarlar, ardından da “aç gözlüydü” derler…
Fuhşiyatı sana hoş gösterirler, sonra da “sapık” diye çukura iterler…
Seni hak etmediğin gayr-i meşru yolla gelecek paraya, kumara alıştırırlar, kazanayım derken kaybedersin. Hatta sadece malını değil, canını da alırlar elinden, sadece dünyanı değil, ahiretini de mahvederler.
“Bu çağda bu tesettür neyin nesi? Gençsin, güzelsin, hayatını yaşa” derler, sen hayatını yaşamaya başlayınca da “fahişe” diye vesika verip, meşrulaştırdıkları yerlere satarlar da sırtından para kazanırlar. Artık onların (çağ atlayan çağdaşların(!) ) kölesi olmuşsundur. Oradan oraya satılan, atılan köle…
Kaç bacım kaç!...Çağın müstekbirlerine köle olmaktan kaç, Rabbimiz olan bir ALLAH(c.c)’ a kul olmaya koş…Vakit çok geç olmadan, güneşin dürülmeden tövbe kapın kapanmadan, kıyametin kopmadan…
Rasulullah (s.a.s) bir hadis-i şerifinde şöyle buyuruyor:
“Yüce ALLAH şöyle buyurur: Ben kulumun beni zannı yanındayım (iradem, kulumun beni anlayışına göre ilgilenir). Kulum, beni andığı zaman ben muhakkak onunla beraber bulunurum, O, beni gönlünde gizlice zikrederse, ben de onu bu suretle nefsimde (yani zatımda) zikrederim. Eğer o, beni bir cemaat içinde zikrederse ben de onu bu cemaat fertlerinden daha hayırlı bir cemiyet içinde anarım. Kulum bana bir karış yaklaşırsa ben ona bir kulaç yaklaşırım. O bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak gelirim.”(7)
Evet kardeşim, “ O bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak gelirim” diyor yüce yaradan.Rabbimiz bir ALLAH(c.c)’a doğru yürüyelim, o dosdoğru yolunu izleyerek , öğüt alarak indirilen kitabımız, Kuran-ı Kerim’e yönelerek ilerleyeceğimiz yol bizleri, İNŞA ALLAH yaklaştırılan cennete götürecektir..
Ve kıyamet sahnesiyle birlikte hatırlatılan ölüm gerçeği:
<<Biz senden evvel de hiçbir beşere (dünyada) ebedilik vermedik. Şimdi sen ölürsen (sanki) onlar baki mi kalacak?
Her canlı ölümü tadıcıdır. Sizi bir imtihan olarak hayırla da şerle de deniyoruz.(Nihayet yine) ancak bize döndüreceksiniz.>> (8)
Cenabı-ı ALLAH (c.c), cümlemizi şer odakların kıskacından kurtulmuş, imtihanı kazanan, makamı cennet olan kullarından eylesin. Âmin!
Vesselam
(1) Tekvir 81/ 1-13
(2) Tekvir,81/27-28
(3) Tekvir 81/17-18
(4) Tekvir 81/26
(5) Tahrim,66/6
(6) Ankebut,29/8
(7) Sahih-i buhari, kitabu’t- tevhid, B-15, hds-34
(8) Enbiya,21/34-35
----------------------------
HAZIRLAYAN:Sevde Gök
<<Güneş dürüldüğü zaman, yıldızlar döküldüğü zaman, dağlar yürütüldüğü zaman, gebe develer salıverildiği zaman, vahşi hayvanlar bir araya toplandığı zaman denizler ateşlendiği zaman, ruhlar çiftleştiği zaman, diri diri gömülen kızın hangi suçtan dolayı öldürüldüğü sorulduğu zaman, amel defterleri açılıp yayıldığı zaman , gök yerinden koparıldığı zaman, o alevli ateş (cehennem) daha fazla kızıştırıldığı zaman, cennet müminlere yaklaştırıldığı zaman…>>(1)
Gerçekleşecek olan kâinat inkılâbı ve kıyamet sahnesi… Kalpleri tir tir titreten, zihni düşündüren ayetlerle karşı karşıyayız… İnsanı düşündüren, düşündükçe İslama dört elle sarılması gerektiğini hatırlatan bir hal içerisine girilmektedir.
Âlimler kıyamet kopma meselesini, fert, toplum ve kâinat inkılâbı olarak üç kısımda zikretmişlerdir. 1. kişi öldüğü zaman kıyameti kopmuştur. 2. halkın toplu ölümü (deprem, yangın, savaş vb.) ile topluluğun kıyametinin kopmuş olması. 3. tüm dünyayı çepeçevre sarıp kuşatacak olan kıyamet inkılâbı. Tekvir suresinde, bu üç gerçeği görebilmekteyiz.
Tekvir suresinde dikkatimizi çeken 8. ve 9. ayetler şunlardır;
<<Diri diri toprağa gömülen kızın, hangi suçtan dolayı öldürüldüğü sorulduğu zaman.>>
Günümüz cahiliyetinde, sadece kız çocuğu değil, erkek çocukları da diri diri toprağa gömülmektedirler.Üstelik evladını çok sevdiğini söyleyen anne ve babalar tarafından!..Sistemin payını da unutmamız gerekir ki, çağın zalim müstekbirleri tarafından, diri diri toprağa gömülen evlat topluluğu yürekler acısıdır.
Batıl düzenin içerisinde, benliğini, kişiliğini, onurunu ve en önemlisi imanını kaybetmiş ebeveynlerin, kendileriyle birlikte çocuklarını da diri diri toprağa (cahiliyete) gömdüklerine tüm insanlık şahitlik etmektedir. Diskolara, barlara, pavyonlara veya sokaklara gömülen gençlik... Rabbimiz ALLAH (c.c) ile tanıştırılmamış, canımız, önderimiz Rasulullah (s.a.s) ile tanıştırılmamış, Kuran ile yüzleştirilmemiş, öz fıtratlarına yabancılaştırılmış kendini bulamayan, tanımayan, tanımlayamayan geçlik. Neden yaşadığının bilincinde olmaksızın. Hayvani arzuların ön plana çıkarılarak insanlığın vahşileştirildiği karanlık bir çağ, karanlık yöneticiler, kararmış yönetilenler…
Batılın çarkına kapılmadan, dosdoğru yolda yürüyebilmek için, önce anne ve babanın kendini bulması, niçin yaratıldığını bilmesi gerekir. Yaklaşan din gününde, yaklaştırılacak cennete girebilmeyi arzulayan anne ve babanın, öğüt alacakları kitaba yönelmeleri zorunludur.
Rabbimiz (c.c) bunu şu ayette ifade eder:
<<Kuran, ancak aranızda doğru yola girmeyi dileyene ve alemlere öğüttür.>>(2)
Şeytanilere ait yaşam tarzından sıyrılıp, mümin olan ebeveynleri çocuklarına karşı sorumluluklar beklemektedir.
<<Kararmaya başlayan geceye and olsun. Ağarmaya başlayan sabaha and olsun.>>(3)
Yüce kitabımız Kuran’a yönelen anne ve baba, kararmaya başlayan gecede yöneleceği Müzzemmil ile, ibadetle, kalbini doldurduğu maneviyatla, zihnini doldurduğu ilim ile birlikte, ağarmaya başlayan sabaha ulaştığı takdirde, Müddesir’ e yönelerek, aldığı öğütleri evladına ulaştırmalıdır. Onlar da nasiplensin, diri diri toprağa gömülenler olmaktan kurtulmuş olsun.
Bir tarafta hakk, diğer tarafta batıl. Batıl kötülük ebder iken, batıl cehennem çukuru iken Rabbimiz ALLAH(c.c) soruyor: <<O halde nereye gidiyorsunuz?>>(4)
Yakıtı insanlar ve taşlar olan kızıştırılmış cehennem ateşinden (5) hem kendimizi, hem çocuklarımızı korumak üzerimize bir sorumluluktur. Şayet anne veya baba, cehennem hayatından evladını koruyamıyor, onları ALLAH(c.c)’ a şirk koşmaya, cahiliye ile barışık yaşamaya teşvik ediyorsa, o zaman onlara itaat yoktur.
<<Biz insana, anne ve babasına karşı güzelliği ilke edinmesini tavsiye ettik. Eğer onlar, hakkında bilgin olmayan bir şeyle bana ortak koşman için sana karşı çaba harcayacak olurlarsa bu durumda onlara itaat etme. Dönüşünüz banadır…>>(6)
Kaç…Müslüman kardeşim, şeytanın dostları olmaktan kaç!...Bu batıl düzenin, bu sistemin seni yutmasına izin verme!Seni yarsız koyarlar, seni sevgi hasretiyle yüreği yanık bırakırlar. Kanadını kırarlar da yaralı kuş misali çırpınırsın, çırpınırsın kimse elinden tutmaz. Dönen cahiliye çarkının içerisinde karışır, yok olur gidersin… Hem bu dünyanı, hem ahiretini mahvetmiş olarak. Onlar bilmezler (cahiller) , gözleri yok göremezler, yürekleri yok bunların, sana sevgiden söz edemezler…
Diri diri kaybolan gençliğin acısını, yüreğinde hisseden, dertlenen bacınızın feryadıdır bu satırlar!..
Seni içkiye alıştırırlar, içip içi p sızdığın zaman “sarhoşun teki” derler. Esrara eroine alıştırırlar, bağımlılık kazanır kurtulamazsın. Bir köşede çaresiz tek başına can verirsin.
Sana malı sevdirirler, zenginliğe özendirirler, maddiyat hırsına kapılarak işleyeceğin suçların ardından, ya demir parmaklıklar ardına ya da toprağın altına sokarlar, ardından da “aç gözlüydü” derler…
Fuhşiyatı sana hoş gösterirler, sonra da “sapık” diye çukura iterler…
Seni hak etmediğin gayr-i meşru yolla gelecek paraya, kumara alıştırırlar, kazanayım derken kaybedersin. Hatta sadece malını değil, canını da alırlar elinden, sadece dünyanı değil, ahiretini de mahvederler.
“Bu çağda bu tesettür neyin nesi? Gençsin, güzelsin, hayatını yaşa” derler, sen hayatını yaşamaya başlayınca da “fahişe” diye vesika verip, meşrulaştırdıkları yerlere satarlar da sırtından para kazanırlar. Artık onların (çağ atlayan çağdaşların(!) ) kölesi olmuşsundur. Oradan oraya satılan, atılan köle…
Kaç bacım kaç!...Çağın müstekbirlerine köle olmaktan kaç, Rabbimiz olan bir ALLAH(c.c)’ a kul olmaya koş…Vakit çok geç olmadan, güneşin dürülmeden tövbe kapın kapanmadan, kıyametin kopmadan…
Rasulullah (s.a.s) bir hadis-i şerifinde şöyle buyuruyor:
“Yüce ALLAH şöyle buyurur: Ben kulumun beni zannı yanındayım (iradem, kulumun beni anlayışına göre ilgilenir). Kulum, beni andığı zaman ben muhakkak onunla beraber bulunurum, O, beni gönlünde gizlice zikrederse, ben de onu bu suretle nefsimde (yani zatımda) zikrederim. Eğer o, beni bir cemaat içinde zikrederse ben de onu bu cemaat fertlerinden daha hayırlı bir cemiyet içinde anarım. Kulum bana bir karış yaklaşırsa ben ona bir kulaç yaklaşırım. O bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak gelirim.”(7)
Evet kardeşim, “ O bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak gelirim” diyor yüce yaradan.Rabbimiz bir ALLAH(c.c)’a doğru yürüyelim, o dosdoğru yolunu izleyerek , öğüt alarak indirilen kitabımız, Kuran-ı Kerim’e yönelerek ilerleyeceğimiz yol bizleri, İNŞA ALLAH yaklaştırılan cennete götürecektir..
Ve kıyamet sahnesiyle birlikte hatırlatılan ölüm gerçeği:
<<Biz senden evvel de hiçbir beşere (dünyada) ebedilik vermedik. Şimdi sen ölürsen (sanki) onlar baki mi kalacak?
Her canlı ölümü tadıcıdır. Sizi bir imtihan olarak hayırla da şerle de deniyoruz.(Nihayet yine) ancak bize döndüreceksiniz.>> (8)
Cenabı-ı ALLAH (c.c), cümlemizi şer odakların kıskacından kurtulmuş, imtihanı kazanan, makamı cennet olan kullarından eylesin. Âmin!
Vesselam
(1) Tekvir 81/ 1-13
(2) Tekvir,81/27-28
(3) Tekvir 81/17-18
(4) Tekvir 81/26
(5) Tahrim,66/6
(6) Ankebut,29/8
(7) Sahih-i buhari, kitabu’t- tevhid, B-15, hds-34
(8) Enbiya,21/34-35
----------------------------
HAZIRLAYAN:Sevde Gök
