M
Çevrimdışı
Selamun aleykum, tüm akl-ı selim Müslüman kardeşlerime bir soru sormak istiyorum...
Alimlerin, Ümmetin Önünde duran isimlerin, Mütefekkirlerin birbirlerini internet üzerinden, kitaplar aracılığı veya insanların kolaylıkla ulaşabileceği bir yerden tenkit etmesi iyi bir şey midir yoksa kötü bir şey mi? Acaba bu avamın kafasını karıştırır mı? Sevdiği isimlere daha çok taassup etmesine, sevdiği zâtın tenkit ettiklerini ise neredeyse din dışı görecek kadar taassupla bir kenara itmesine sebep olur mu?
Veya Müslüman olmayan biri tarafından bu tenkit zinciri izlendiğinde, ''Müslümanlar da zaten paramparça olmuş'' algısı verir mi?
Burada kastettiğim tenkitler Kur'an ve Sünnet'in net olarak çizdiği sınırları, icmayı aşan görüşlerin tenkit edilmesi değil. Daha çok ictihadi, siyasi, stratejik konulardaki meseleler veya tâ eski ulemanın bile tartışarak bir sonuca vardıramadığı ihtilaflı meseleler... Bu konuların, alimler ağzıyla internet üzerinden tartışılması beni rahatsız ediyor. Biri, kendi sohbet meclisinde diğerinin ismini vererek eleştiriyor. Evet belki de haklı bir eleştri yapıyor ve bu eleştrisi onunla arasındaki kardeşlik bağına zarar vermiyor. Ama bu konuşmayı avamın önünde yapıyor. Veya avam bu konuşmaya internetten tanık oluyor. Eğer eleştiriyi yapan kişi izleyenlerin sevdiği biri ise, eleştirilen kişinin vay haline... Veya bu alim, insanlar nezdinde sevilen birinin hatalı bir görüşünü yine herkesin gözü önünde dile getiriyorsa vay onun haline, hakkı söylemiş olsa bile...
Bilemiyorum, bu cahilin şahsi görüşüdür, bu tür meseleler avamın ulaşabileceği yerlerde konuşulmamalı... İlim talebelerine de isim vermeden, yanlış olduğu kanaat edilen görüş anlatılmalı. ''Böyle böyle bir görüş var fakat biz bunu şu şu sebeplerden dolayı kabul etmiyoruz...'' denmeli. Fakat tekrarlamamda fayda var, babası tarafından tekfir edildiğini duyduğum, kendi kulaklarımla da Kur'an'daki 2 ayetin sonradan eklendiğini söyleyen Edip Yüksel gibi sapıklar gerekiyorsa isim verilerek eleştirilebilir ki insanlar ondan, akrepten kaçar gibi kaçsın. Ama farklı farklı delillere dayanılarak ortaya sürülen ihtilaflı görüşlerin, muasır alimleri, mütefekkirleri rencide edecek şekilde, isim verilerek tenkit edilmesi hiç hoş değil. Fayda vermediği gibi, kalplerde çok derin zarar verdiği kanaatindeyim. Bilhassa mü'min gençlere şeytan ''bu nedir ya şu kadar teferruatlı bir meselede bile insanlar tek bir görüşte birleşemiyor, her ağızdan bir ses çıkıyor, hangisine inanacağımızı şaşırdık'' gibi vesveseler vererek bu gençlerin potansiyellerini eritebilir.
Nedendir bilemiyorum, kafirler bu hataya pek düşmüyor gibi. Bilhassa gazete haberi yaparken tek bir ağızdan yapıyorlarmış gibi İslam'a saldırabiliyorlar. Malum yakın zamanlarda Nureddin Yıldız Hoca'yı yerin dibine gömmeye çalıştı birçok azgın din düşmanı medya organı. Aynı şeyi şimdi Alparslan Kuytul için denediler. Peki Mü'minler niye böyle yapamıyor? Türkiyede neden aynı çizgide 2-3 tane Müslüman gazete göremiyoruz?
Bu arada kafirlerin bu bir ve bütün oluşu görüntü itibariyle öyledir. Allah Teala ezeli hükmünü vermiş, onların kalpleri asla bir değildir, siz onları bir sanarsınız fakat aslında onlar paramparçadırlar diye ayet indirmiştir. Peki Mü'minlerin kalpleri böyle paramparça olursa veya paramparçaymış gibi algılanmasına sebep olacak işler yaparlarsa bu ne demektir? Hiç Mü'minlere kafir ahlağı yakışır mı?!
Alimlerin, Ümmetin Önünde duran isimlerin, Mütefekkirlerin birbirlerini internet üzerinden, kitaplar aracılığı veya insanların kolaylıkla ulaşabileceği bir yerden tenkit etmesi iyi bir şey midir yoksa kötü bir şey mi? Acaba bu avamın kafasını karıştırır mı? Sevdiği isimlere daha çok taassup etmesine, sevdiği zâtın tenkit ettiklerini ise neredeyse din dışı görecek kadar taassupla bir kenara itmesine sebep olur mu?
Veya Müslüman olmayan biri tarafından bu tenkit zinciri izlendiğinde, ''Müslümanlar da zaten paramparça olmuş'' algısı verir mi?
Burada kastettiğim tenkitler Kur'an ve Sünnet'in net olarak çizdiği sınırları, icmayı aşan görüşlerin tenkit edilmesi değil. Daha çok ictihadi, siyasi, stratejik konulardaki meseleler veya tâ eski ulemanın bile tartışarak bir sonuca vardıramadığı ihtilaflı meseleler... Bu konuların, alimler ağzıyla internet üzerinden tartışılması beni rahatsız ediyor. Biri, kendi sohbet meclisinde diğerinin ismini vererek eleştiriyor. Evet belki de haklı bir eleştri yapıyor ve bu eleştrisi onunla arasındaki kardeşlik bağına zarar vermiyor. Ama bu konuşmayı avamın önünde yapıyor. Veya avam bu konuşmaya internetten tanık oluyor. Eğer eleştiriyi yapan kişi izleyenlerin sevdiği biri ise, eleştirilen kişinin vay haline... Veya bu alim, insanlar nezdinde sevilen birinin hatalı bir görüşünü yine herkesin gözü önünde dile getiriyorsa vay onun haline, hakkı söylemiş olsa bile...
Bilemiyorum, bu cahilin şahsi görüşüdür, bu tür meseleler avamın ulaşabileceği yerlerde konuşulmamalı... İlim talebelerine de isim vermeden, yanlış olduğu kanaat edilen görüş anlatılmalı. ''Böyle böyle bir görüş var fakat biz bunu şu şu sebeplerden dolayı kabul etmiyoruz...'' denmeli. Fakat tekrarlamamda fayda var, babası tarafından tekfir edildiğini duyduğum, kendi kulaklarımla da Kur'an'daki 2 ayetin sonradan eklendiğini söyleyen Edip Yüksel gibi sapıklar gerekiyorsa isim verilerek eleştirilebilir ki insanlar ondan, akrepten kaçar gibi kaçsın. Ama farklı farklı delillere dayanılarak ortaya sürülen ihtilaflı görüşlerin, muasır alimleri, mütefekkirleri rencide edecek şekilde, isim verilerek tenkit edilmesi hiç hoş değil. Fayda vermediği gibi, kalplerde çok derin zarar verdiği kanaatindeyim. Bilhassa mü'min gençlere şeytan ''bu nedir ya şu kadar teferruatlı bir meselede bile insanlar tek bir görüşte birleşemiyor, her ağızdan bir ses çıkıyor, hangisine inanacağımızı şaşırdık'' gibi vesveseler vererek bu gençlerin potansiyellerini eritebilir.
Nedendir bilemiyorum, kafirler bu hataya pek düşmüyor gibi. Bilhassa gazete haberi yaparken tek bir ağızdan yapıyorlarmış gibi İslam'a saldırabiliyorlar. Malum yakın zamanlarda Nureddin Yıldız Hoca'yı yerin dibine gömmeye çalıştı birçok azgın din düşmanı medya organı. Aynı şeyi şimdi Alparslan Kuytul için denediler. Peki Mü'minler niye böyle yapamıyor? Türkiyede neden aynı çizgide 2-3 tane Müslüman gazete göremiyoruz?
Bu arada kafirlerin bu bir ve bütün oluşu görüntü itibariyle öyledir. Allah Teala ezeli hükmünü vermiş, onların kalpleri asla bir değildir, siz onları bir sanarsınız fakat aslında onlar paramparçadırlar diye ayet indirmiştir. Peki Mü'minlerin kalpleri böyle paramparça olursa veya paramparçaymış gibi algılanmasına sebep olacak işler yaparlarsa bu ne demektir? Hiç Mü'minlere kafir ahlağı yakışır mı?!
