Örtü Ve Okul Tercihinde Allah'a Mı Itaat Etmek Gerekir Yoksa Anne-babaya Mı?

Bu yazıyı yazmaktan maksadım ailesinin zoruyla başını açıp okuyan bir bayanın okul bittikten sonra çalışmamak için ahd ve yemin ettiği halde yine ailesinin baskısına boyun eğip çalışmaya başlamasından dolayı kaybedeceği şeylerin ve ailesinin emirlerini allahın emirleri üsütnde tutmasının hasaretlerini göstermek ve kime itaat edilmesi gerektiğini hatırlatmak içindir.

Kızım oğlum okumazsan hakkımı, sütümü helal etmem derler.insanoğlunun en büyük cehaletlerinden birisi de nimeti , keremi, iyiliği ve şefkatin kaynağını kendilerinden bilmeleri yüzde doksan dokuzu Allaha ait olan hüsün ve güzellikleri kendilerine verip allahı hakkını gasp ederek allahı hakkını kendileriymiş gibi görüp onuda başkalarına haram etmeleridir.sanki o süt onun emriyle gelmişte çocuğa vermiş. Aciz çocuğa sanki merhamet eden Allah değil de oymuş gibi b.ir tavır içine giriyorlar. Allahu teala zaten o çocukları sevmeleri ve hizmet etmelerinin ücreti olarak onlara şefkat duygusunu vermiştir.hem çocuğuna gayrimeşru bir şeyi emrediyorlar hem çocuklarının ahiretini yakmaya çalışıyorlar.bunu da haklarını haram etme tehdidi altında yapıyorlar. Bu tür analar ve babaların çocuklarına emrettiği haramları işlemek zorunda olmadıkların gösteren
buna benzer bir olaya asrısaadet kahramanlarından! Saad bin Ebi Vakkas r.a. maruz kalmıştı Saad annesine çok hürmet eden itaatkâr bir evlat idi. Müslüman olunca annesi çok kızdı ve şöyle dedi:
- Saad ! Bu ne iştir? Ya sen bu yeni dinini bırakırsın yahut da ben yemem-içmem, sonunda da ölürüm. Sen de anasının katili diye ayıplanırsın!
Saad r.a. şöyle cevap verdi:
- Böyle yapma anne. Ben bu dini bırakmam.
Ve Saad r.a. iki gün iki gece bekledi. Kadın ne yedi ne de içti. Bunun üzerine annesine şunları söyledi.
— Vallahi anne, yüz canın olsa da bunlar birer birer çıksa, ben bu dini yine bırakmam. Artık sen ister ye, ister yeme...
Annesi oğlunun bu kararlığını görünce inadından vazgeçti ve yemek yedi. Bu hadise üzerine Ankebut Suresi'nin 8. ayeti nazil oldu: “Biz insana ana ve babasına iyilik yapmasını tavsiye ettik. Bununla beraber hakkında bilgi sahibi olmadığın bir şeyi bana ortak koşman için seninle uğraşırlarsa, o vakit onlara itaat etme. Dönüşünüz ancak banadır. Ben o vakit size yaptıklarınızı haber veririm.” Yalnız, bize Allah'a isyanı emrederlerse, azim ve kararlılıkla bulunduğumuz yerde sağlam durduğumuzu görecekler.
Çünkü dönüşümüz yalnız Allah'adır. . İşte çocuklarına bir nevi küfrü ve Allaha asi olmayı bilmeden emreden analar ve babalar. Ve onlara direnen asrımızdaki saad bin ebi vakkaslar misali bayanlar.M.KAKÇA

s.a müslümanlar dünyalık işlerinde Allahın emirlerini terkediyorsa eğer ,bu ancak nefisleri içindir.hadi anne babalar çocuklarını düşünmeden ateşe sürüklüyorlar bilinçli? çocuklarıda işledikleri günahta ebeveynini ortak ederek onları da kendisi gibi günahkar yapıyor,onları gerçekten düşünseler ,sevseler birbirlerini ateşten , hesap gününün dehşetinden korumaları gerekmezmi? ''de ki:Allahın bizim için yazdıkları dışında bize kesinlikle hiç bir şey isabet etmez, O bizim mevlamızdır ve mü'minler yalnızca Ona tevekkül etmelidirler.''Tevbe 51
çok zor görünen imtihanlarda Allahın emrine sarıldığı zaman müslüman,işlerin ne kadar kolaylaştığını görür.
''Her güçlükle beraber bir kolaylık vardır . Muhakkak her güçlükle beraber bir kolaylık vardır'' inşirah 5-6
hz.İbrahim(s.a) gibi ateşe atılmaya göze alsak , aslında o ateşin gül bahçesine döndüğünü görürüz. Bu bir oyun yada flim hilesi değil,bu imtihan gerçeği.KENDİMİZE ÖĞRETMEMİZ GEREKEN EN ÖNEMLİ GERÇEKLERDEN BİRİ DE Allhın kuluna taşıyamayacağı yükü teklif etmemesidir. Eğer şu dünya imtihanında bize Allahın bir teklifi varsa her yaradılmışa karşı (ateşe, denize, anne-babaya, evlada,eşe...) muhakkak biz o teklifi alnımızın akıyla geçebiliriz.
Birde ne kadar taviz verirdsek muhakkak ki arkası gelir,yani taviz tavizi getirir, kurtulmak için elini Allaha uzatman gerekir.MUHAKKAKİ O TEVVAB UR-RAHİMDİR(ÇOK MERHAMETLİ VE GÜNAHLARI ÇOKÇA KABUL EDENDİR)...