Çevrimdışı
Musibete Sabr, Metanet ve Tevekkul
عن أنس بن مالك رضي الله عنه قال: مرَّ النَّبي - صلى الله عليه وسلم - بامرَأَة تَبكِي عِند قَبرٍ، فقال: «اتَّقِي الله واصْبِري» فقالت: إليك عَنِّي؛ فَإِنَّك لم تُصَب بِمُصِيبَتِي ولم تَعرِفه، فقِيل لها: إِنَّه النَّبِي - صلى الله عليه وسلم - فأتت باب النبي - صلى الله عليه وسلم - فلم تجد عنده بوَّابِين، فقالت: لم أَعرِفكَ، فقال: «إِنَّما الصَّبرُ عِند الصَّدمَةِ الأُولَى»
. وفي رواية: «تَبكِي على صبِّي لها
[صحيح] - [متفق عليه]
Enes b. Mâlik -radıyallahu anh- şöyle dedi: . وفي رواية: «تَبكِي على صبِّي لها
[صحيح] - [متفق عليه]
“Rasulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bir kabrin yanı başında ağlayan bir kadının yanından geçti.
O kadına: «Allah’tan kork ve sabırlı ol!» dedi.
Kadın: Beni rahat bırak! Çünkü benim başıma gelen musibet sana gelmedi, sen bunu anlamazsın dedi.
Kadına: Bu, Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-’dir denilince,
kadın, Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-’in kapısına geldi ve kapının önünde bekçiler yoktu. İçeri girerek: "Ey Allah’ın Rasulü! Ben seni tanıyamadım" dedi.
Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-: «Gerçek sabır, ilk musibet anında gösterilen sabırdır.!» dedi.
Başka bir rivayette: "Kadın, çocuğuna ağlıyordu." şeklinde gelmiştir.
(Buhâri, Cenaiz, 32; Muslim, Cenâiz, 15 Sahih)
