Çevrimdışı
Lahey Adalet Divanı
Birleşmiş Milletlerin hukuk mahkemesi olan uluslarası adalet divanı, çıkacak karara önceden uymayı kabul eden ülkelerin getirdiği davalara bakar.
Divan, her biri değişik ülkelerden gelen ve dokuz yıl süreyle görev yapan on beş yargıçtan oluşur. Bu mahkemeye gelen bütün ihtilaflar, oturuma katılmış yargıçların oy çokluğuyla karara bağlanır. Divan en az dokuz yargıcın katılmasıyla toplanır. Yargıçlar, Lahey dışında başka bir yerde de toplanabilirler.
Lahey Adalet Divanı’na, küfür mahkemesi ismi verilmesi aslında daha uygundur.
Bu mahkeme; Hollanda’ da bulunan Lahey şehrindedir.
Devletler arasındaki ihtilaflar bu mahkemede, İslam’a zıd olan kanunlara göre çözülür. Birleşmiş Milletlere üye devletlerin bu mahkemenin hükümlerini kabul etme, bu hükümlere saygı gösterme ve ona muhakeme olma zorunluluğu vardır.
Birleşmiş Milletler’in 94. maddesi şöyledir:
Birleşmiş Milletlere bağlı olan her devletin, ihtilaflı herhangi bir meselede, temel nizamına üye olduğu Lahey adalet divanının hükmünü kabul edeceğine dair söz vermesi gerekir.
Madde 93 şöyledir:
Birleşmiş Milletler’e üye olan her devlet, üye olduğu için aynı zamanda Lahey adalet mahkemesinin temel nizamına da bir üyedir.
Bu mahkemede verilen hükümler, kafir teşricilerin (kanun koyucuların) çoğunun heva ve hevesine göre verilir. Daha açık bir deyişle, bu mahkemede tayin edilen hakimlerden çoğu bir meselede hangi hükmü vermişlerse o hüküm kabul edilir ve uygulamaya sokulur. Bu konuda hiç kimsenin itiraz hakkı yoktur. Çünkü bu mahkemenin 60. maddesinde şöyle geçer:
"Mahkemenin verdiği hüküm kesindir. Kimsenin temyiz hakkı yoktur."
Bu mahkemede, hakkında hüküm verilecek meselede hiçbir zaman ve asla Allah-u Teâlâ'nın kanunlarına riayet edilmez, değer verilmez.
Bu nedenledir ki bu mahkeme taguttur ve tagutun mahkemesidir. Her kim bu mahkemeye muhakeme olmak için başvurur ve muhakeme olursa şüphesiz ki o kimse taguta başvurmuş ve muhakeme olmuştur.
Birleşmiş Milletler Teşkilatına üye olmuş bütün devletler bu taguta boyun eğmiş ve aralarındaki ihtilaflarda onu hakem tayin edeceklerini kabul etmişlerdir. İşte bu devletler bu özellikleri sebebiyle taguta tapan, kafir devletlerdir.
Birleşmiş Milletlerin hukuk mahkemesi olan uluslarası adalet divanı, çıkacak karara önceden uymayı kabul eden ülkelerin getirdiği davalara bakar.
Divan, her biri değişik ülkelerden gelen ve dokuz yıl süreyle görev yapan on beş yargıçtan oluşur. Bu mahkemeye gelen bütün ihtilaflar, oturuma katılmış yargıçların oy çokluğuyla karara bağlanır. Divan en az dokuz yargıcın katılmasıyla toplanır. Yargıçlar, Lahey dışında başka bir yerde de toplanabilirler.
Lahey Adalet Divanı’na, küfür mahkemesi ismi verilmesi aslında daha uygundur.
Bu mahkeme; Hollanda’ da bulunan Lahey şehrindedir.
Devletler arasındaki ihtilaflar bu mahkemede, İslam’a zıd olan kanunlara göre çözülür. Birleşmiş Milletlere üye devletlerin bu mahkemenin hükümlerini kabul etme, bu hükümlere saygı gösterme ve ona muhakeme olma zorunluluğu vardır.
Birleşmiş Milletler’in 94. maddesi şöyledir:
Birleşmiş Milletlere bağlı olan her devletin, ihtilaflı herhangi bir meselede, temel nizamına üye olduğu Lahey adalet divanının hükmünü kabul edeceğine dair söz vermesi gerekir.
Madde 93 şöyledir:
Birleşmiş Milletler’e üye olan her devlet, üye olduğu için aynı zamanda Lahey adalet mahkemesinin temel nizamına da bir üyedir.
Bu mahkemede verilen hükümler, kafir teşricilerin (kanun koyucuların) çoğunun heva ve hevesine göre verilir. Daha açık bir deyişle, bu mahkemede tayin edilen hakimlerden çoğu bir meselede hangi hükmü vermişlerse o hüküm kabul edilir ve uygulamaya sokulur. Bu konuda hiç kimsenin itiraz hakkı yoktur. Çünkü bu mahkemenin 60. maddesinde şöyle geçer:
"Mahkemenin verdiği hüküm kesindir. Kimsenin temyiz hakkı yoktur."
Bu mahkemede, hakkında hüküm verilecek meselede hiçbir zaman ve asla Allah-u Teâlâ'nın kanunlarına riayet edilmez, değer verilmez.
Bu nedenledir ki bu mahkeme taguttur ve tagutun mahkemesidir. Her kim bu mahkemeye muhakeme olmak için başvurur ve muhakeme olursa şüphesiz ki o kimse taguta başvurmuş ve muhakeme olmuştur.
Birleşmiş Milletler Teşkilatına üye olmuş bütün devletler bu taguta boyun eğmiş ve aralarındaki ihtilaflarda onu hakem tayin edeceklerini kabul etmişlerdir. İşte bu devletler bu özellikleri sebebiyle taguta tapan, kafir devletlerdir.
