Bilali Habeşi (r.a)

Habeşiztan'lı siyah irktandı,
Zalim birisine hizmetkardı,
İslamiyet yeni başlamıştı,
Bilal-i Habesi (r.a.) inanmiştı..

Görmüştü Yaratanın Nurunu,
Bağlamıştı ,tertemiz ruhunu,
Bulmuştu Resulün yolunu,
Anladılar islam olduğunu...

Efendisi Umeyye çıldırdı,
Müşrüklere emirler yağdırdı,
Bilal-i sıcak çöle yolladı,
üzerine kayalara koydurdu..

İslamdan geçeceğini sandı,
Bilal'de sarsılmaz iman vardı,
EHAD-EHAD diyerek haykırdı,
Kızgın kayalarda aldırmadı...

Boynunda zinciler taktılar,
Çöl sıcağına dolaştırdılar,
Hak'tan döndürmeye çalıştılar,
Davasından caydıramadılar..

Ebu Bekir (r.a.)işkenceyi duydu,
Onu Umeyye'den satın aldı,
İslam adına ,serbest bıraktı,
Bilal (r.a.)Resulullah'a koştu..

Mekke'den,Medine'ye gidildi,
Cenab-i Hak ezan bildirdi,
Bilal'ın okumasını istendi,
Müninlerin ilk Müezziniydi..

Bedir'de müşrüklerle savaştı,
EHAD,Ashabın parolasıydı,
Bu,bizzat Resulün rızasıydı,
Bilal (r.a.)böylece mükafatlandı..

Savaşırken ümeyye gördü,
müsrikin üzerine yürüdü,
işkenceli günlerine döndü,
canını,cehenneme gönderdi..

Mekke şehri kansız fethedildi,
Resul,Bilal'e Kabeye girdi,
putları kırmasını söyledi,
Kabeyi,putlardan temizledi...

Resulullah,Bilal'ı çağırdı,
Kabe'nın üzerine çıkardı,
Mekke'de ilk ezan okundu,
Müşrükler evlerinde şaşırdı..

Selalar Sahabeyi coşturdu,
İmanlı gönüllere haykırdı,
Sesiyle nur Mekke'yı çınlattı,
Müminlere namaza çağırdı..

Bilal (r.a.)Resulullah'la yaşadı,
Hep,Efendimizin yanındaydı,
İslam dinine sonsuz hayrandı,
EHAD sözü,hiç unutulmadı..

Efendimiz dünyadan ayrıldı,
Bu,ayrılığa dayanamadı,
üzülüp,ezan okuyamadı,
Medine'de artık duramadı...

Suriye taraflarına gitti,
İslamiyet ,halka sevdirdi,
Allah kıtabını öğretti,
Şam memleketinde vefat etti...