Çevrimdışı
A N N E_ _
Belki ilk defa böylesine haykırıyorum sana , böylesine içten öylesine fırtınalı
artçı depremler gibi heran her dakika içim içim kaynıyor anne..
Gözlerim fersizleşmişçesine bakıyor dünyaya,ayaklarım titriyor ellerim anne ellerim yüzüme kapanmıyacak kadar UTANIYOR benden.
Gözyaşlarım yanaklarımda asılı kaldı anne
bedenim taş kesildi dondu kaldı
Bizler bugün dün, dünden önce olduğı gibi de kahkahalarımızın günlük seyrinde yaşama devam ederken bugün dün olduğu gibi anne! bir can bir canımız daha yok oldu bir hiç uğruna SEYİRCİSİ olduğumuz savaşın ortasında
kanlı kefene sarılmış cansız bedeniyle bir ANNE nin yürek gözyaşları arasında ve mümin'lerin ''tekbir'' sesleriyle toprağa veriliyor.
O küçücük cansız beden senin çocukların gibi büyüyerek oynayıp gülemiyecek
hani geceleri kabus dolu uykularından uyanıp ANNE diye seslenemiyecek,
örneğin işinden elleri dolu çıka gelen BABA sına koşup sarılamıyacak
Onun artık koşarak oynadığı hani birbirlerine kızıp küstüğü sonrada gülüşerek barıştığı arkadaşları olmayacak anne..
Siyonist katillerin elini sıkan eller,o katillerin verdikleri parayla rızıklarını kazandığını sanan insanlar,o SİYONİSTLERİN kahkahaları arasında kaybolan yardım feryadlarına seyirci kalan müslümanlar hiç mi korkmazlar ALLAH'tan
BİZ İMAN ettik diyip secdeye kapanan o yüzler hiç mi utanmaz anne,,
Gördünmü ? bak kanlı kefeniyle yatan o çoçuğu ve sonra gördünmü
o ezan sesiyle secdeye kapanan yüzleri,
hani bir hakaret duyduğunda '' Tekbir '' le yükselen sesleri gördünmü ANNE..
Belki ilk defa böylesine haykırıyorum sana , böylesine içten öylesine fırtınalı
artçı depremler gibi heran her dakika içim içim kaynıyor anne..
Gözlerim fersizleşmişçesine bakıyor dünyaya,ayaklarım titriyor ellerim anne ellerim yüzüme kapanmıyacak kadar UTANIYOR benden.
Gözyaşlarım yanaklarımda asılı kaldı anne
bedenim taş kesildi dondu kaldı
Bizler bugün dün, dünden önce olduğı gibi de kahkahalarımızın günlük seyrinde yaşama devam ederken bugün dün olduğu gibi anne! bir can bir canımız daha yok oldu bir hiç uğruna SEYİRCİSİ olduğumuz savaşın ortasında
kanlı kefene sarılmış cansız bedeniyle bir ANNE nin yürek gözyaşları arasında ve mümin'lerin ''tekbir'' sesleriyle toprağa veriliyor.
O küçücük cansız beden senin çocukların gibi büyüyerek oynayıp gülemiyecek
hani geceleri kabus dolu uykularından uyanıp ANNE diye seslenemiyecek,
örneğin işinden elleri dolu çıka gelen BABA sına koşup sarılamıyacak
Onun artık koşarak oynadığı hani birbirlerine kızıp küstüğü sonrada gülüşerek barıştığı arkadaşları olmayacak anne..
Siyonist katillerin elini sıkan eller,o katillerin verdikleri parayla rızıklarını kazandığını sanan insanlar,o SİYONİSTLERİN kahkahaları arasında kaybolan yardım feryadlarına seyirci kalan müslümanlar hiç mi korkmazlar ALLAH'tan
BİZ İMAN ettik diyip secdeye kapanan o yüzler hiç mi utanmaz anne,,
Gördünmü ? bak kanlı kefeniyle yatan o çoçuğu ve sonra gördünmü
o ezan sesiyle secdeye kapanan yüzleri,
hani bir hakaret duyduğunda '' Tekbir '' le yükselen sesleri gördünmü ANNE..
