Çevrimdışı
ANLAMINI YİTİRMİŞ BİR HAYATIN İÇİNDE KURBANI ANLAMAK
Cahiliyenin hakim olduğu günümüz toplumlarda İnsanlar, kula kulluğun değişik biçimlerine kurban olurlar. Kendi yanlarından uydurdukları, ölçüsüz ve sınırsız beşeri kanunların doğrultusunda davranan iktidar adamı ve liderlerin kulluğuna mahkum olarak şerrin bataklığına adanırlar.
Bu toplumlarda düzenin çarklarının işleyişi ve bekası kurban olan ve kurban edilenlerle mümkündür! Ne erkek, ne de kadını bu uğursuz ilahların çağrısına itaatten; (emek, mal, namus ve ahlakını feda etmekten) kendilerini bir an bile alıkoymazlar!
Bir Muvahhidin Allah’a adadığı hiçbir kurban yoktur ki, Allah’tan başkasına tapınanların bundan kat kat daha fazlasını, bu beşeri düzenlere adamış olmasınlar. Mal veya canıyla fedakarlık çağrısını duyan hiç biri, tereddüt bile geçirmez. Çünkü tereddüt geçirmek, ihanet ve utanç demektir.
Evet bu denli bir cahiliyenin yaşandığı günümüz dünyasında, kurban ibadetini karşılamaya hazırlanıyoruz. Fakat anlamını yitirmiş bir hayatın içinde kurbanı anlamak mümkün değildir. İslam’da kurban’ı anlayabilmek için önce İslam’a göre hayatı ve bu hayatta Müslümanlığın ne demek olduğunu anlamamız gerekmektedir.
İslam, hayatın iman edilen şeylere adanmasıdır. Müslüman ise, teslim olandır. Canda ve malda kendisini gösteren, hayatın ve ölümün sadece Allah için olduğu bir teslimiyet! Deki benim namazın, (kestiğim kurban), ibadetlerim hayatım ve ölümüm alemlerin Rabbi olan Allah içindir.” (Enam Suresi 162. Ayet)
Kurban ise, Allah-u Teala’ya yaklaşmak için verilen hayvan veya başka şeylerdir. Kurbandan amaç Allah’a yaklaşmak, Allah’ı razı etmek olduğuna göre Müslüman, Allah-u Teala’ya salih ve razı olduğu amellerle yaklaşmanın yollarını aramalıdır. Ey iman edenler, Allah’tan korkup-sakının ve (sizi) O’na (yaklaştıracak) vesile arayın; O’nun yolunda cihad edin, umulur ki kurtuluşa erersiniz.(Maide Suresi 35. Ayet)
İslam, hayatın iman edilen şeylere adanmasıdır dedik. Bu notada bir değerlendirme yapmak zorundayız. Bugün uğruna kurban olduğumuz ve kurban ettiğimiz şeyler neler? Bizler hayatımızda neler için kurban oluyor? Neleri, kimlere kurban ediyoruz? Öyle ya, hayatımızı iman ettiğimiz esaslara göre yaşamıyor muyuz? Bu noktada, hayatın tamamında Alah’ı söz söyleme ve müdahale etme hakkı tanıyor muyuz? Söylediğimiz şehadet kelimesi olan “Lailahe illallah” söylemden çıkıp hayatımıza şahitlik yapıyor mu? Bu sorulara evet diyebiliyor muyuz? Evet diyebiliyorsak, Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail’in vermiş oldukları imtihanı anlayabiliyoruz demektir. Bu kurban olma ve kurban verme imtihanıydı. Bu Allah-u Teala’nın canımızda ve malımızda söz hakkına sahip olduğunu gönül huzuru ile kabullenişimizdi.
Tağutların iman ilkelerinin yaşatılıp, öğretildiği günümüz dünyasında, Allah’a yaklaşa bilmek adına sunacağımız kurbanlarımız için ilk ve en önemli koşul, nefsi arzularının ön gördüğü eğilim ve arzulardan sıyrılıp, beşeri düzenlerden vazgeçip hak dini kabullenmektir. İnsanın Allah’a yaklaşmak adına gerçekleştirmesi gereken ilk kurban budur. Yani nefsinin kötü eylimlerini, tağutları, izimleri, demokrasileri Allah’a kurban etmektir. Şüphesiz kişinin Allah’a yaklaşabilmesinin ilk adımı ve ilk koşulu budur.
İşte ancak bundan sonra “Rabbin için kurban kes…” (Kevser Suresi 2. Ayet) emrine “Buyur Allahım buyur emrine hazırım” diyebilmek mümkündür. Teslim olmamış bir insanın İbrahim (a.s.) ve İsmail (a.s.)’ca bir itaat ve teslimiyeti söz konusu bile olamaz.
Hanif Cihad
___________________________
Fizilal Kuranda Davet yolu (Seyid Kutup) adlı eserden faydalanılmıştır
