Tövhidlә Bağlı Faydalı Paylaşımlar

Hanbelî fakihlerinden İbn-i Receb (rahimehullah) şöyle demektedir:

‘’La İlahe İllallah’ı söyleyipte ona şehadet etmekten maksad cehennemden kurtulmayı ve cennete girmeyi gerektiren bir sebeb olmasıdır. Bu gereklilik ise söylenen sözün şartlarının hepsinin bir arada bulunması ve onu ortadan kaldıracak bir durumun olmaması halinde geçerlidir. Tevhid kelimesini söyleyen kişide bu kelimenin şartlarından bir tanesi eksik olursa yahut da tevhid kelimesini söyleyen kimse bu kelimeyi ortadan kaldıracak bir söz veya amelde bulunursa artık bu tevhid kelimesi, söyleyenin cehennemden kurtulmasını ve cennete girmesini sağlamaz. Bu görüş Hasan ve Vehb bin Münebbih’ten nakledilmiştir. Bu konu hakkında söylenenlerin en güzeli ve en kuvvetlisi bu görüştür.‘’
Bkz. İbn-i Receb El Hanbeli, Kelimetü’l İhlas

İbn-i Recep el-Hanbeli tevhid kelimesini şöyle tanımlamaktadır: ‘’Kulun La İlahe İllallah demesi, onun için Allah’tan başka ibadete layık bir ilahın olmamasını gerektirmektedir. İlah ise; kendisine dua edilen, kendisinden istenilen, kendisine tevekkül edilen, umulan, korkulan, sevilen, yüceliğinden sakınılan, isyan edilmeyen, itaat edilen demektir. Bunlar ilahlığın özelliklerindendir. Bunların Allah’tan başkasına verilmesi caiz değildir. Her kim ilahlığın özelliklerinden birisini bir yaratılmışa vererek Allah’a şirk koşarsa La ilahe İllallah sözündeki
ihlasını bozmuş olur ve tevhidini gerçekleştirmemiş olur.‘’
Bkz. İbn-i Receb El Hanbeli, Kelimetü’l İhlas

İbn Kayyım (rahimehullah) şöyle demiştir:

‘’İslam: Allah’ı birlemek, sadece O’na ibadet etmek, O’na hiçbir şeyi ortak koşmamak, Allah’a ve Rasulü’ne iman etmek, Rasulun getirdiklerinde ona tabi olmaktır. Kul bunu yapmadığı sürece Müslüman olamaz.
Eğer inatçı ve zorba kafir değilse de, en azından cahil kafirdir.‘’
Bkz. Tarikul Hicreteyn 17/411

Allame ŞEVKANİ şöyle demiştir:

️"Lâ ilâhe illallah sözünü sadece dil ile söylemek, fakat, bununla birlikte manasıyla amel etmemek kişiye müslüman sıfatını vermez. Çünkü cahiliye ehlinden bir kişi bu sözü söylese ve bununla birlikte puta tapmaya devam etse, müslüman sayılmaz."
Bkz. Ed-Durru’n-Nadid Fi İhlas Kelimetu’t-Tevhid

İbnul Qeyyim رحمه الله تعالى Uca
Allah سبحانه وتعالى ın bu ayəsi barəsində belә demişdir:

﴿وَمَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ﴾

"Allah سبحانه وتعالى insanları iki qismə ayırdı: Səfeh - ki, ondan daha səfehi yoxdur - və Raşid (doğru yolda olanlar). Səfeh millətdən (dindən) şirkə doğru üz çevirən kimsədir. Raşid isə şirkdən sözü, əməli və halı ilə təbərri edən (uzaqlaşan) kimsədir. Onun sözü tövhid, əməli tövhid və halı tövhid olar. Və dəvəti də tövhidə olar."
[Mədaricus Salikin, 3/446]