Din kardeşinizin bir günah işlediğini gördüğünüzde 'Rabbimiz! Onu rezil et! Allah'ım ona lânet et!' gibi şeyler söyleyerek onun aleyhinde şeytana yardımcı olmayınız. Aksine 'Rabbimiz! Onu affet ve kendisini doğru yola ilet' deyiniz. Muhammed'in sahâbileri olarak bizler hiç bir kimse hakkında onun ne üzerine öldüğünü bilmedikçe bir şey söylemez; ömrü hayırla sonuçlanırsa 'Hayra kavuştu' der; şerle sonuçlandığında da onun için korkardık."
Abdullah b. Mes'ûd radıyallahu anh
Ağlayamıyorsanız ağlamaya gayret edin; zira cehennem ehli göz pınarları kuruyana kadar ağlayacak, sonra içinde gemiler yüzecek kadar kanlı yaşlar dökecekler.”
Ebû Musa el-Eşarî radıyallahu anh
Temîm ed-Dâri radıyallahu anh, sabaha kadar (meâli) şu (olan) âyeti kendi kendine tekrar eder dururdu:
"Yoksa kötülük işleyenler, kendilerini, inanıp salih amel işleyenler gibi kılacağımızı; hayatlarının ve ölümlerinin bir olacağını mı sanıyorlar? Ne kötü hüküm veriyorlar."
(Câsiye Suresi, 21.)
Muâz b. Cebel radıyallahu anh geceleri teheccüd namazını kılar, namazdan sonra Rabbine şöyle dua ederdi:
“Allah’ım, şu anda gözler uykuda ve gökte yıldızlar parlamış durumda. Sen ise diri ve her an yarattıklarını gözetip duransın. Allah’ım, Cenneti gevşek istiyor, cehennemden yavaş kaçıyorum. Allah’ım, bana yanında beni doğruya ulaştıracak bir yol kıl. Şüphesiz Sen sözünden dönmezsin."
İbnu’l Esîr, Üsdü'l-ğâbe, V, 196.
Çevrimdışı
