Bu resim iranda bir mezardır.
Bu mezarda bulunan şahıs, Ömer ibn Hattab’ı şehit eden Mecusi katil Ebu Lulu’dur.
Mezar iran tarafından süslenmiş, korunma altına alınmıştır. Bu mezarın duvarında Allah Ebu Bekir’e, Ömer’e, Osman’a lanet etsin yazılıdır, ayrıca bu 3 büyük sahabiye şeytan, put, tağut denilmektedir.
Katar’ın başkenti Duha’da düzenlenen Mezhepler arası yakınlaşma komitesinin ! bilimsel toplantısında iranın bu şeytanca tavrından dönmesi gerektiği, o mezarı yıkması lazım olduğu söylendiğinde iran “ bu yetkimiz dahilinde değildir “ demiş, burayı meşrulaştırmış, Allah’ın ve müslümanların huzurunda İsrail’in, ABD’nin yapmadığını yapmıştır.
Şimdi Sünni ve şii kardeşliğini öne çıkaranlara bu resimleri göstersek nasıl cevap verirler ?
Onlar, ashaba şeytan derken bizden münafıkça sevgi mi bekliyorlar, hayır biz dürüst ve cesurca diyoruz ki sizin küfrünüzden beriyiz…….Allah bizim Nasırımız inşallah, Allahım bizi bu Allah ve ashab düşmanlarının şirk ve küfründen beri kıl........Amin……………..
EHL-İ SÜNNET İMAMLARININ ASHAB HAKKINDAKİ
GÖRÜŞLERİ VE RAFİZİLER
Ubeydullah Arslan
Rasulullah buyuruyor ki, ben cennette iken bir köşk gördüm. Bu köşk kimindir diye sordum Ömer’indir (r.a.) denildi.” (Buhari-Müslim)
EBU HANİFE’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Allah Resulü’nün ashabını ancak hayırla yad ederiz (överiz.) ( el-Fıkhu’l Ekber-sf/304)
Açıklama : İmam Ebu Hanife bu cümlesiyle, ashaba duyduğu sevgiyi beyan eder. O adeta şöyle demektedir, Onları hayırla yad ederiz, karalamayız, kötülemeyiz, küçümsemeyiz, hakir görmekten uzak dururuz, onlara sövmeyiz, onların ayıplarını aramayız, kusurlarını-hatalarını öne sürerek onları küçültmeyiz. Bizim imamlarımız ashaba böyle güzel cümlelerle bakar ve onları çokça severlerdi.
2-Allah Resulü’nün ashabından olan hiç kimseden yüz çevirmez, hiçbirisini diğerine karşı tutup taassupta bulunmayız. ( el-Fıkhu’l Esbat sf/40)
3-Onlardan Allah Rasülü ile bir saat beraber bulunan bir kimsenin derecesi bizlerden herhangi birinin ömür boyu yapmış olduğu amelden hayırlıdır. ( Menakibu Ebi Hanife sf/76)
4-Allah Resulü’nden sonra bu ümmetin en hayırlılarının Ebi Bekir, Ömer, Osman ve Ali olduğuna şehadet ederiz. ( Vasiyet Şerhi sf/14)
5-Allah Resulünden sonra insanların en faziletlilerinin Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Ali bin Ebi Talib olduğuna inanırız. Onların dışındakilerin ise şu bundan hayırlıdır demeksizin hepsini güzellikle anarız. ( en-Nur el-Lami sf/119)
İMAM MALİK’İN GÖRÜŞÜ :
1-Ebu Nuaym, Abdullah el-Enbari’den rivayet ediyor, Malik bin Enes der ki, her kim Allah Resulünün sahabelerinden birini küçümser veya kalbinde onlara karşı bir kin duyarsa, o kimse için müslümanların eline geçen feyden hiçbir hak yoktur. Sonra şu ayeti kerimeyi okudu. “ Onlardan sonra gelenler derler ki Rabbimiz ! bizi ve bizden önce iman eden kardeşlerimizi bağışla. Kalplerimizi bağışla. Kalplerimizde iman edenlere karşı bir kin bırakma, Rabbimiz ! sen çok şefkatli ve çok acıyansın. (Haşr-10) ( el-Hilye c:6 sf/327)
2-Ebu Nuaym ez-Zubeyr’in oğullarından birinden rivayet ediyor, Biz malik’in yanındaydık. Allah Resulünün ashabını küçümseyerek onlara dil uzatan birinden söz ettiler. Şu ayeti okudu, “ Muhammed Allah’ın elçisidir. Onunla beraber olanlar kafirlere karşı şiddetli kendi aralarında merhametlidirler.” (Fetih-29) Daha sonra malik şöyle dedi Kalbinde Allah Resulünün ashabından herhangi birine kin besleyerek sabahlayan kimseye ayetin hükmü isabet etmiştir. ( el-Hilye c:6 sf/327)
3-Kadı İyad, Eşheb bin Abdülaziz’den naklediyor, Biz Malik’in yanında oturuyorduk. Bir de baktım ki Rafızilerden bir adam onun yanı başına gelip dikildi. Adam Ey Abdullah’ın babası ! dedi. Malik sesin geldiği yöne döndü. Biri onu çağırdığında genellikle başını çevirerek ona bakardı. Adam ona dedi ki Ben seni kendimle Allah arasında hüccet kılmak istiyorum. Yarın O’nun huzuruna çıktığımda bunu bana Malik söyledi diyeceğim dedi. Malik de adama : konuş dedi, Adam Allah Resulünden sonra insanların en hayırlısı kimdir ? dedi. Malik Sonra Ömer, dedi. Alevi/Rafizi daha sonra kim ? dedi. Malik Mazlum olarak öldürülen Osman, dedi. Bunun üzerine Alevi/Rafizi Vallahi asla seninle bir mecliste oturmayacağım, dedi. Malik de : Sen bilirsin, diye karşılık verdi. (Tertibu’l Medarik c : 2 sf/44-45)
İMAM ŞAFÎ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Beyhaki İmam Şafî’den rivayet ediyor : “ Allah Tebarake ve Teala, Resulüne tabi olan ashabı Kur’an, Tevrat ve İncil’de övmüştür. Onlardan sonra da bu şerefe ulaşacak hiçbir kimse olmayacaktır. Bundan dolayı Allah onlara rahmet etmiş, onları sıddıkların, şehitlerin ve Salihlerin mertebelerine yükseltmiştir.” ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/442)
2- Beyhaki İmam Şafî’den rivayet ediyor : “ Allah Resulünün sünnetini bize onlar ulaştırmışlar ve vahyin nüzulüne şahid olmuşlardır. Bu yüzden Allah’ın kendilerinden dilediğinin umumunu ve hususunu, kendilerinden azimetle istediğini ve kendilerini hangi yola irşad ettiğini en iyi bilenler onlardı. Onlar Allah Resulünün, bizim bildiğimiz ve bilmediğimiz her sünnetini biliyorlardı. Onlar her türlü ilim ve içtihada, takva ve akletmede bizden daha üstündürler. Anladığımız ve idrak edip de içtihadla hüküm çıkardığımız her konuda onların anlayış ve idrakleri bize yol göstermiştir. Bizim için onların görüşleri kendi görüşlerimizden daha fazla övgüye layıktır. Doğrusunu Allah bilir. ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/442)
3-Beyhaki er-Rebi bin Süleyman’dan rivayet ediyor. Şafî’yi şöyle şöyle konuşurken duydum. Fazilette önce Ebu Bekr, sonra Ömer, sonra Osman, sonra Ali gelir.” ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/432)
4-Beyhaki, Muhammed bin Abdullah bin Abdulhakem’den naklediyor : Şafî’yi şöyle şöyle söylerken işittim. Allah Resulünden sonra insanların en hayırlıları Ebu Bekir, Ömer, Osman, ve Ali’dir. Allah onlardan razı olsun. ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/433)
5-Herevi, Yusuf bin Yahya el-Buveyti’den rivayet ediyor, Şafî’ye Rafizi İmamın ardında namaz kılayım mı ? diye sordum. O Hayır Rafızi’nin, Kaderci’nin ve de Murcie’nin ardında namaz kılma dedi. Ben Onları bana anlatır mısın ? diye sorduğumda şöyle cevap verdi. İman sadece sözdür diyen Murcie’dir. Ebu Bekir ve Ömer imam değildir diyen Rafızi’dir. Allah’ın dilemesini kendine tahsis eden ise Kaderci’dir.” ( Zemmul kelam k-213)
İMAM AHMED BİN HANBEL’İN GÖRÜŞÜ :
1-İmam Ahmed der ki : “ Allah Resulünün ashabının hepsinin iyiliklerini saymak ve kötülüklerinden söz etmemek, arlarında çıkan anlaşmazlıkları körüklememek de sünnettendir. Allah Resulünün ashabından herhangi birine dil uzatan kimse bidatçi olup, pis ve kaba bir Rafızi’dir. Allah onun ne nafilesini ne de farzını kabul etmeyecektir.” (es-Sunne sf : 77/78)
2- İmam Ahmed der ki : “ Onları sevmek sünnettir. Onlara dua etmek Allah’a yakınlıktır. Onlara tabi olmak vesiledir. Onların eserlerine/sünnetlerine/tevhid ve salih amel yollarına uymak fazilettir.” (es-Sunne sf : 77/78)
3- İmam Ahmed der ki : “ Hiçbir kimsenin onlardan sonra herhangi birisinin kötülüğünü söyleyip onları yaralamaya, ya da ayıplayıp eksik görmeye hakkı yoktur. Kim böyle yaparsa, sultan’a onları cezalandırmak vacip olur. Böyle kimselerin bağışlanmaları da caiz değildir.” (es-Sunne sf : 77/78)
4-İmam Ahmed’in oğlu Abdullah rivayet eder, Babama İmamlar hakkında sordum. Bana : Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Ali dedi. (es-Sunne sf : 235)
5-Abdullah rivayet ediyor : “ Babama Ali’nin halife olmadığını söyleyenler hakkında sordum. Dedi ki : Bu çok kötü ve saçma bir sözdür.” (es-Sunne sf : 235)
6-İbnu’l Cevzi, İmam Ahmed’den rivayet ediyor, “ Hilafeti Ali için sabit görmeyen kimse, evindeki eşekten daha sapıktır.” ( Menakibu Hanebil’e c:1- sf/45)
7-Ebu Yala, Ahmed bin Hanbel’den rivayet ediyor: Ali bin Ebi Talib’in 4.halife olduğunu kabul etmeyen kimse ile ne konuşun ne de nikah yapın.” (Tabakatul Hanebile-c : sf : 45)
ES-SEVRİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Şuayb es-Sevri’ye sordu, Ey Abdullah’ın babası sünnete uygunluk ne demektir ? diye sordum. Dedi ki “ Şeyhayni yani Ebu Bekir ve Ömer’i (r.a.nhume) öne geçirmendir.” (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
ABDULLAH BİN EL-MÜBAREK’İN GÖRÜŞÜ :
1-Allah’ın peygamberine sahabe olmaları için seçtiği geçmiş selefin hakkını itiraf edip kabul eden, Ebu Bekir es-Sıddık’i, Ömer bin el-Hattab’ı, Osman bin Affan’ı ve Ali bin Ebi Talib’i (Allah razı olsun) öne geçiren, küçükleriyle büyükleriyle Rasulullah’ın ashabına rahmet okuyan, onların faziletlerini söz konusu eden, aralarında anlaşmazlıklarda bir şey söylemeyen (ehl-i sünnet üzere müslümandır) ( Muhtasaru’l Hucce fi beyani’l Mehacce)
SUFYAN BİN UYEYNE GÖRÜŞÜ :
1-Sufyan der ki; “ Sünnet, Ebu Bekir ve Ömer’i ilk halife görmektir.” (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
EBU BEKİR EL-HUMEYD’İNİN GÖRÜŞÜ :
1-Muhammed bütün ashabına rahmet okumak gerekir. Çünkü Allah şöyle buyurur : “ Onlardan sonra gelenler derler ki, Rabbimiz bizi ve bizden önce iman etmiş kardeşlerimizi mağfiret eyle.” (Haşr-10). Herkes onlara mağfiret dilemekten başkası ile kimse emrolunmuştur. Buna göre onlara söven yahut onların değerini eksilten ya da onlardan birisine karşı bu tutumu takınan bir kimse sünnet üzere hareket etmiş olmaz. ( Usulu’s Sunne2/546-548)
BİŞR BİN EL-HARİS’İN GÖRÜŞÜ :
1-Yüce Allah’ın Peygamberine ashab olsun diye seçtiği selefin hakkını bilir. Ebu Bekir es-Sıddık’ı, Ömer el-Faruk’u, Osman bin Affan’ı ve Ali bin Ebi Talib’i (Allah razı olsun) önde bilir. Küçükleriyle büyükleriyle Peygamber ashabından rahmetle söz eder. Onların faziletlerini anlatır. Aralarında çıkan anlaşmazlıklarda bir şey söylemeyiz.” (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
ALİ BİN EL-MEDENİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Bu ümmetin en hayırlısı Peygamberden sonra Ebu Bekir e-Sıddık, sonra Ömer, sonra Osman bin Affan ve Ali bin Ebi Talib’tir. Rasulullah’ın ashabından sonra insanların en faziletlileri onun çağdaşı olan ve aralarında Peygamber olarak gönderildiği kimselerdir. Kimisi onunla bir sene, bir ay yahut ta bir an sohbet etmiş yahut onu görmüş ya da ona bir heyet ferdi olarak gitmiştir. İşte bütün bunlar onun ashabından sayılırlar., herkesin onunla sohbet ettiği kadarıyla sahabilikten bir payı vardır. Ona sahabelikte en alt mertebede olan bir kimse onu görmeyenlerden daha faziletlidir. (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
2-Bir adamın Ebu Hureyre’yi sevdiğini, ona rahmet okuduğunu görecek olursan o kimsenin hayrını ümit edebilirsin ve bil ki o bidatlerden uzaktır. (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
MUHAMMED BİN YAHYA EZ-ZUHLİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Rasulullah’ın ashabının tümünü severiz. Bu ümmetin en hayırlısı Peygamberden sonra Ebu Bekir e-Sıddık, sonra Ömer, sonra Osman bin Affan ve Ali bin Ebi Talib’tir. (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i Sünne)
ABDÜLKERİM ER-RAZİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Rasulullah’ın ashabını hayırla yad ederiz. Onlardan herhangi birine sövmeyiz. Çünkü Allah şöyle buyurur : “ Onlardan sonra gelenler derler ki, Rabbimiz bizi ve bizden önce iman etmiş kardeşlerimizi mağfiret eyle.” (Haşr-10). (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
EBU BEKİR BİN EBİ DAVUD’UN GÖRÜŞÜ :
1-Rasulullah’ın ashabını sevmek farzdır. Onları övmek bir yakınlaşmaktır ve farzdır. Ashabın faziletlisi Sıddık’tır. Ondan sonra güzel ahlaklı Faruk’tur. ( Siyeru Alemu Nubela-81-82-83)
Bu mezarda bulunan şahıs, Ömer ibn Hattab’ı şehit eden Mecusi katil Ebu Lulu’dur.
Mezar iran tarafından süslenmiş, korunma altına alınmıştır. Bu mezarın duvarında Allah Ebu Bekir’e, Ömer’e, Osman’a lanet etsin yazılıdır, ayrıca bu 3 büyük sahabiye şeytan, put, tağut denilmektedir.
Katar’ın başkenti Duha’da düzenlenen Mezhepler arası yakınlaşma komitesinin ! bilimsel toplantısında iranın bu şeytanca tavrından dönmesi gerektiği, o mezarı yıkması lazım olduğu söylendiğinde iran “ bu yetkimiz dahilinde değildir “ demiş, burayı meşrulaştırmış, Allah’ın ve müslümanların huzurunda İsrail’in, ABD’nin yapmadığını yapmıştır.
Şimdi Sünni ve şii kardeşliğini öne çıkaranlara bu resimleri göstersek nasıl cevap verirler ?
Onlar, ashaba şeytan derken bizden münafıkça sevgi mi bekliyorlar, hayır biz dürüst ve cesurca diyoruz ki sizin küfrünüzden beriyiz…….Allah bizim Nasırımız inşallah, Allahım bizi bu Allah ve ashab düşmanlarının şirk ve küfründen beri kıl........Amin……………..
EHL-İ SÜNNET İMAMLARININ ASHAB HAKKINDAKİ
GÖRÜŞLERİ VE RAFİZİLER
Ubeydullah Arslan
Rasulullah buyuruyor ki, ben cennette iken bir köşk gördüm. Bu köşk kimindir diye sordum Ömer’indir (r.a.) denildi.” (Buhari-Müslim)
EBU HANİFE’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Allah Resulü’nün ashabını ancak hayırla yad ederiz (överiz.) ( el-Fıkhu’l Ekber-sf/304)
Açıklama : İmam Ebu Hanife bu cümlesiyle, ashaba duyduğu sevgiyi beyan eder. O adeta şöyle demektedir, Onları hayırla yad ederiz, karalamayız, kötülemeyiz, küçümsemeyiz, hakir görmekten uzak dururuz, onlara sövmeyiz, onların ayıplarını aramayız, kusurlarını-hatalarını öne sürerek onları küçültmeyiz. Bizim imamlarımız ashaba böyle güzel cümlelerle bakar ve onları çokça severlerdi.
2-Allah Resulü’nün ashabından olan hiç kimseden yüz çevirmez, hiçbirisini diğerine karşı tutup taassupta bulunmayız. ( el-Fıkhu’l Esbat sf/40)
3-Onlardan Allah Rasülü ile bir saat beraber bulunan bir kimsenin derecesi bizlerden herhangi birinin ömür boyu yapmış olduğu amelden hayırlıdır. ( Menakibu Ebi Hanife sf/76)
4-Allah Resulü’nden sonra bu ümmetin en hayırlılarının Ebi Bekir, Ömer, Osman ve Ali olduğuna şehadet ederiz. ( Vasiyet Şerhi sf/14)
5-Allah Resulünden sonra insanların en faziletlilerinin Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Ali bin Ebi Talib olduğuna inanırız. Onların dışındakilerin ise şu bundan hayırlıdır demeksizin hepsini güzellikle anarız. ( en-Nur el-Lami sf/119)
İMAM MALİK’İN GÖRÜŞÜ :
1-Ebu Nuaym, Abdullah el-Enbari’den rivayet ediyor, Malik bin Enes der ki, her kim Allah Resulünün sahabelerinden birini küçümser veya kalbinde onlara karşı bir kin duyarsa, o kimse için müslümanların eline geçen feyden hiçbir hak yoktur. Sonra şu ayeti kerimeyi okudu. “ Onlardan sonra gelenler derler ki Rabbimiz ! bizi ve bizden önce iman eden kardeşlerimizi bağışla. Kalplerimizi bağışla. Kalplerimizde iman edenlere karşı bir kin bırakma, Rabbimiz ! sen çok şefkatli ve çok acıyansın. (Haşr-10) ( el-Hilye c:6 sf/327)
2-Ebu Nuaym ez-Zubeyr’in oğullarından birinden rivayet ediyor, Biz malik’in yanındaydık. Allah Resulünün ashabını küçümseyerek onlara dil uzatan birinden söz ettiler. Şu ayeti okudu, “ Muhammed Allah’ın elçisidir. Onunla beraber olanlar kafirlere karşı şiddetli kendi aralarında merhametlidirler.” (Fetih-29) Daha sonra malik şöyle dedi Kalbinde Allah Resulünün ashabından herhangi birine kin besleyerek sabahlayan kimseye ayetin hükmü isabet etmiştir. ( el-Hilye c:6 sf/327)
3-Kadı İyad, Eşheb bin Abdülaziz’den naklediyor, Biz Malik’in yanında oturuyorduk. Bir de baktım ki Rafızilerden bir adam onun yanı başına gelip dikildi. Adam Ey Abdullah’ın babası ! dedi. Malik sesin geldiği yöne döndü. Biri onu çağırdığında genellikle başını çevirerek ona bakardı. Adam ona dedi ki Ben seni kendimle Allah arasında hüccet kılmak istiyorum. Yarın O’nun huzuruna çıktığımda bunu bana Malik söyledi diyeceğim dedi. Malik de adama : konuş dedi, Adam Allah Resulünden sonra insanların en hayırlısı kimdir ? dedi. Malik Sonra Ömer, dedi. Alevi/Rafizi daha sonra kim ? dedi. Malik Mazlum olarak öldürülen Osman, dedi. Bunun üzerine Alevi/Rafizi Vallahi asla seninle bir mecliste oturmayacağım, dedi. Malik de : Sen bilirsin, diye karşılık verdi. (Tertibu’l Medarik c : 2 sf/44-45)
İMAM ŞAFÎ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Beyhaki İmam Şafî’den rivayet ediyor : “ Allah Tebarake ve Teala, Resulüne tabi olan ashabı Kur’an, Tevrat ve İncil’de övmüştür. Onlardan sonra da bu şerefe ulaşacak hiçbir kimse olmayacaktır. Bundan dolayı Allah onlara rahmet etmiş, onları sıddıkların, şehitlerin ve Salihlerin mertebelerine yükseltmiştir.” ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/442)
2- Beyhaki İmam Şafî’den rivayet ediyor : “ Allah Resulünün sünnetini bize onlar ulaştırmışlar ve vahyin nüzulüne şahid olmuşlardır. Bu yüzden Allah’ın kendilerinden dilediğinin umumunu ve hususunu, kendilerinden azimetle istediğini ve kendilerini hangi yola irşad ettiğini en iyi bilenler onlardı. Onlar Allah Resulünün, bizim bildiğimiz ve bilmediğimiz her sünnetini biliyorlardı. Onlar her türlü ilim ve içtihada, takva ve akletmede bizden daha üstündürler. Anladığımız ve idrak edip de içtihadla hüküm çıkardığımız her konuda onların anlayış ve idrakleri bize yol göstermiştir. Bizim için onların görüşleri kendi görüşlerimizden daha fazla övgüye layıktır. Doğrusunu Allah bilir. ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/442)
3-Beyhaki er-Rebi bin Süleyman’dan rivayet ediyor. Şafî’yi şöyle şöyle konuşurken duydum. Fazilette önce Ebu Bekr, sonra Ömer, sonra Osman, sonra Ali gelir.” ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/432)
4-Beyhaki, Muhammed bin Abdullah bin Abdulhakem’den naklediyor : Şafî’yi şöyle şöyle söylerken işittim. Allah Resulünden sonra insanların en hayırlıları Ebu Bekir, Ömer, Osman, ve Ali’dir. Allah onlardan razı olsun. ( Menakibu-ş Şafî c:1- sf/433)
5-Herevi, Yusuf bin Yahya el-Buveyti’den rivayet ediyor, Şafî’ye Rafizi İmamın ardında namaz kılayım mı ? diye sordum. O Hayır Rafızi’nin, Kaderci’nin ve de Murcie’nin ardında namaz kılma dedi. Ben Onları bana anlatır mısın ? diye sorduğumda şöyle cevap verdi. İman sadece sözdür diyen Murcie’dir. Ebu Bekir ve Ömer imam değildir diyen Rafızi’dir. Allah’ın dilemesini kendine tahsis eden ise Kaderci’dir.” ( Zemmul kelam k-213)
İMAM AHMED BİN HANBEL’İN GÖRÜŞÜ :
1-İmam Ahmed der ki : “ Allah Resulünün ashabının hepsinin iyiliklerini saymak ve kötülüklerinden söz etmemek, arlarında çıkan anlaşmazlıkları körüklememek de sünnettendir. Allah Resulünün ashabından herhangi birine dil uzatan kimse bidatçi olup, pis ve kaba bir Rafızi’dir. Allah onun ne nafilesini ne de farzını kabul etmeyecektir.” (es-Sunne sf : 77/78)
2- İmam Ahmed der ki : “ Onları sevmek sünnettir. Onlara dua etmek Allah’a yakınlıktır. Onlara tabi olmak vesiledir. Onların eserlerine/sünnetlerine/tevhid ve salih amel yollarına uymak fazilettir.” (es-Sunne sf : 77/78)
3- İmam Ahmed der ki : “ Hiçbir kimsenin onlardan sonra herhangi birisinin kötülüğünü söyleyip onları yaralamaya, ya da ayıplayıp eksik görmeye hakkı yoktur. Kim böyle yaparsa, sultan’a onları cezalandırmak vacip olur. Böyle kimselerin bağışlanmaları da caiz değildir.” (es-Sunne sf : 77/78)
4-İmam Ahmed’in oğlu Abdullah rivayet eder, Babama İmamlar hakkında sordum. Bana : Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Ali dedi. (es-Sunne sf : 235)
5-Abdullah rivayet ediyor : “ Babama Ali’nin halife olmadığını söyleyenler hakkında sordum. Dedi ki : Bu çok kötü ve saçma bir sözdür.” (es-Sunne sf : 235)
6-İbnu’l Cevzi, İmam Ahmed’den rivayet ediyor, “ Hilafeti Ali için sabit görmeyen kimse, evindeki eşekten daha sapıktır.” ( Menakibu Hanebil’e c:1- sf/45)
7-Ebu Yala, Ahmed bin Hanbel’den rivayet ediyor: Ali bin Ebi Talib’in 4.halife olduğunu kabul etmeyen kimse ile ne konuşun ne de nikah yapın.” (Tabakatul Hanebile-c : sf : 45)
ES-SEVRİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Şuayb es-Sevri’ye sordu, Ey Abdullah’ın babası sünnete uygunluk ne demektir ? diye sordum. Dedi ki “ Şeyhayni yani Ebu Bekir ve Ömer’i (r.a.nhume) öne geçirmendir.” (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
ABDULLAH BİN EL-MÜBAREK’İN GÖRÜŞÜ :
1-Allah’ın peygamberine sahabe olmaları için seçtiği geçmiş selefin hakkını itiraf edip kabul eden, Ebu Bekir es-Sıddık’i, Ömer bin el-Hattab’ı, Osman bin Affan’ı ve Ali bin Ebi Talib’i (Allah razı olsun) öne geçiren, küçükleriyle büyükleriyle Rasulullah’ın ashabına rahmet okuyan, onların faziletlerini söz konusu eden, aralarında anlaşmazlıklarda bir şey söylemeyen (ehl-i sünnet üzere müslümandır) ( Muhtasaru’l Hucce fi beyani’l Mehacce)
SUFYAN BİN UYEYNE GÖRÜŞÜ :
1-Sufyan der ki; “ Sünnet, Ebu Bekir ve Ömer’i ilk halife görmektir.” (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
EBU BEKİR EL-HUMEYD’İNİN GÖRÜŞÜ :
1-Muhammed bütün ashabına rahmet okumak gerekir. Çünkü Allah şöyle buyurur : “ Onlardan sonra gelenler derler ki, Rabbimiz bizi ve bizden önce iman etmiş kardeşlerimizi mağfiret eyle.” (Haşr-10). Herkes onlara mağfiret dilemekten başkası ile kimse emrolunmuştur. Buna göre onlara söven yahut onların değerini eksilten ya da onlardan birisine karşı bu tutumu takınan bir kimse sünnet üzere hareket etmiş olmaz. ( Usulu’s Sunne2/546-548)
BİŞR BİN EL-HARİS’İN GÖRÜŞÜ :
1-Yüce Allah’ın Peygamberine ashab olsun diye seçtiği selefin hakkını bilir. Ebu Bekir es-Sıddık’ı, Ömer el-Faruk’u, Osman bin Affan’ı ve Ali bin Ebi Talib’i (Allah razı olsun) önde bilir. Küçükleriyle büyükleriyle Peygamber ashabından rahmetle söz eder. Onların faziletlerini anlatır. Aralarında çıkan anlaşmazlıklarda bir şey söylemeyiz.” (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
ALİ BİN EL-MEDENİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Bu ümmetin en hayırlısı Peygamberden sonra Ebu Bekir e-Sıddık, sonra Ömer, sonra Osman bin Affan ve Ali bin Ebi Talib’tir. Rasulullah’ın ashabından sonra insanların en faziletlileri onun çağdaşı olan ve aralarında Peygamber olarak gönderildiği kimselerdir. Kimisi onunla bir sene, bir ay yahut ta bir an sohbet etmiş yahut onu görmüş ya da ona bir heyet ferdi olarak gitmiştir. İşte bütün bunlar onun ashabından sayılırlar., herkesin onunla sohbet ettiği kadarıyla sahabilikten bir payı vardır. Ona sahabelikte en alt mertebede olan bir kimse onu görmeyenlerden daha faziletlidir. (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
2-Bir adamın Ebu Hureyre’yi sevdiğini, ona rahmet okuduğunu görecek olursan o kimsenin hayrını ümit edebilirsin ve bil ki o bidatlerden uzaktır. (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
MUHAMMED BİN YAHYA EZ-ZUHLİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Rasulullah’ın ashabının tümünü severiz. Bu ümmetin en hayırlısı Peygamberden sonra Ebu Bekir e-Sıddık, sonra Ömer, sonra Osman bin Affan ve Ali bin Ebi Talib’tir. (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i Sünne)
ABDÜLKERİM ER-RAZİ’NİN GÖRÜŞÜ :
1-Rasulullah’ın ashabını hayırla yad ederiz. Onlardan herhangi birine sövmeyiz. Çünkü Allah şöyle buyurur : “ Onlardan sonra gelenler derler ki, Rabbimiz bizi ve bizden önce iman etmiş kardeşlerimizi mağfiret eyle.” (Haşr-10). (Şerhu Usuli İtikadi Ehl-i sünne)
EBU BEKİR BİN EBİ DAVUD’UN GÖRÜŞÜ :
1-Rasulullah’ın ashabını sevmek farzdır. Onları övmek bir yakınlaşmaktır ve farzdır. Ashabın faziletlisi Sıddık’tır. Ondan sonra güzel ahlaklı Faruk’tur. ( Siyeru Alemu Nubela-81-82-83)
