Neler yeni
İslami Forum, Dini Forum, islami site, islami sohbet, radyo, islami bilgiler

İslam-tr.org'a hoş geldiniz! Hemen üye olun ve kendi konularınızı, düşüncelerinizi paylaşarak bu platforma katılın. Oturum açtıktan sonra, İslam dini, tarih ve güncel konularla ilgili paylaşımlarda bulunabilirsiniz.

Ne Güzel Cahildik

selsebil Çevrimdışı

selsebil

İyi Bilinen Üye
İslam-TR Üyesi
Benim çocukluğumda annelerimiz çalışmazdı.
Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım.
Hatta babanım bile anahtarı yoktu. Annem evimizin bir parçası gibiydi,hep evdeydi.
Heryere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki.

En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı.
Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani.
Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık.
Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya, zıplaya yürüyerek gelirdik.
Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi.
Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık.
Annelerimiz bu durumu bildiklerinden,
kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi.
Mahallemizdeki teyzeler annemiz gibiydi. Susayınca girer evlerine su içerdik.
Ya da pencereden bir sürahi bir bardak uzatır, hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik.
Kısacacı evine girip gelen (ki sadece çişi gelen giderdi evine) elinde mutlaka yiyecekle dönerdi.
Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi.
Bu bazen bir kurabiye bazen bir meyve olurdu.

Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.
Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi.
Düşünce kaldırırlar, kavga edince barıştılırdık. Polisler gelmezdi
kavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı.
Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçata ile olmaz,
onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi,
en fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık.
Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık.
Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık.
Azar işitip, acillere taşınmazdık.
Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik.
Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik.

Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim.
Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki.
Komşumu tanımıyorum ama evinin camında temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum.
Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem.
Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece ; bilmem kaç kuruş
hepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri.
Evlerimiz var içinde yaşayan yok.
Parklarımız var içinde oynayan çocuk yok.
Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar, ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar...
Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz..

Tahta iskemlelerimiz de oturan yaşlılarımız, onlara dede, nene diye hatırını soran çocuklarımız yok oldu.
Ben kapılarında '' vale '' lerin, '' bady '' lerin beklediği yerlerden hep korkmuş çekinmişimdir.
Kapısını çarparak örtüyor diye çocuğuna kızıp, taksidini bitiremediği arabanın anahtarını, hiç tanımadığı birine vermek ters gelir bana.
Benim değildir bu kültür.
Ne ruhuma, ne kültürüme ne de cüzdanıma hitap eder.
Nedir bunlar?
Reklamlarla desteklenen beyni, ruhu ele geçirilmiş insanlar olduk.
Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk.
İyi de neden böyle olduk ?
Biz mi istemiştik? Yoksa hak mı ettik?
ya sizce ?

ALINTI
 
selsebil Çevrimdışı

selsebil

İyi Bilinen Üye
İslam-TR Üyesi
ben teşekkür ederim...
beni de aldı götürdü çocukluğuma...benden bi sonraki nesile bakıyorum da...'bunlar hiç kirlenemeyecekler yazık!' diyorum...çünkü hiç sokakta oynamıycaklar.evde ya da cafede pc ye gömülecekler...
 
tawh1d Çevrimdışı

tawh1d

Aktif Üye
İslam-TR Üyesi
beni de aldı götürdü çocukluğuma...benden bi sonraki nesile bakıyorum da...'bunlar hiç kirlenemeyecekler yazık!' diyorum...çünkü hiç sokakta oynamıycaklar.evde ya da cafede pc ye gömülecekler...

Sokakta cocuklarin üstleri baslari kirlensede, yinede iclerinde bir saflik bir temizlik vardi. Ama dedigin gibi cafeye, (bara), pc ye gömülenlerin üstleri baslari hep temiz... ama manevi dünyalarini, ne sen sor ne ben söyliyeyim.

Medeniyet dedikleri sey bu galiba...

Allah -subhanehu ve teala- ümmetimizin genclerini hayirli, azimli ve bilincli kilsin insa'Allah.
 
leylinur Çevrimdışı

leylinur

Üye
İslam-TR Üyesi
çok güzel yazı ama ben bu kadar umutsuz değilim çamuriyetin on yılda yetiştirdiği onbeşmilyon genci düzeltecek nesilde yolda,nizamda Allahın izni ile... :)
 
Alketa Çevrimdışı

Alketa

2024 Resmi Kitap Sponsoru
İslam-TR Üyesi
Benim çocukluğumda annem çalışırdı.
Genelde kapiyi anneannem ya da teyzem açardı
Bazen de denk gelirdik.
Çünkü ben (ve kardeslerim) yuva çocuğu idik
Sonra anaokulu cocugu olduk
Bu boyle uzun yıllar devam etti ama asla koridor çocuğu olmadik
Ev -bahçe- mahalle bizimdi,disiplin vardi ama kısıtlama olmazdi.
Toplu sekilde incir agacina ya da dut ya da kestaneye saldirmadigimiz sürece dışarda pek birsey yemezdik.
Disarda ekmek arasi yedigimi hatirlamiyorum
Baskasinin bardagindan su ictigimi annem gorse kiyamet kopartirdi.

Okul doneminde yaz kış suveter giyerdik
Zira annem sadece kol ve yaka utulerdi.
O suveterin icinde de bir tane muska bir tane nazar boncugu bir de bitlenmiyelim diye kafur vardi iğneli.
Ama ben bitlendim tabi
2 sene sezar gibi gezdim

Bizim ev Aziz Mahmut Hudayiye yakın oldugu için Hudayinin kedileri meshurdur.kedilerle filan cok takilirdik. Yaşlılar filan olurdu bazılarının ayakkabi giymesine yardımcı olurduk mescitten çıktığı zaman.

Genelde herkes herkesi tanirdi. Hatta herkes herkesin uzaktan gelen akrabasini bile tanirdi.

Biz kimseye oyle kolay kolay gidemezdik
Babam izin vermezdi
Ama herkes bize gelebilirdi
Bu yuzden biizm ev hep toplanma yeri olurdu
Ozellikle yazları
Gece saklambacina bayılırdik
iskambil kağıdında papaz kaçtı ve katil kim oyunu
En cok da isim şehir gibi oynanan kim kimle nerede ne yapıyor ve cekirdek citlerken sessiz sinema oynamaca.

Renkli istop oynarken mahalleden gecen birinin üstünde soylenen renk varsa gecen kişiye tuttum demek.

Cocukluk guzel şey ya valla.
Cahil filan değil gayet de bilincliymisiz
Biz büyüdükçe cuhelalik modasina bilincliymisiz gibi tutunmuşuz.

Ben hep düşünürdüm insan neyin yoksunlugunu çekiyor da kendimizi olmadik seyler icin paraliyoruz diye.kendimce 3 5 cevap buldum da
Kurtulama yollardan birinin aliskanliklardan gitmek olduğu kanaatine vardım

Simdilerde Allah in huzuruna çocuk safliginda cikamayacagim icin üzülüyorum
Insllah ben büyürken dünyanın (manevi)kirlenmesine çok katkı da bulunanlardan biri olmamisimdir.
Olmussam da Allah bana temizleme fırsatı verip, bir ucundan da hayirli işler yapmayı naip etsin Insallah.
 
C Çevrimdışı

cuheyman el-uteybi

İyi Bilinen Üye
İslam-TR Üyesi
Benim çocukluğum oyunla yada parkta gecmedi, zira bildim bileli çalıştım )

İlk istanbula tasindigimiz zaman 8 yaşında idim tabi Muş'un bir köyünden gelince birde hiç türkçe olmayınca bunun verdiği okulda,sokakta,parkta dışlanmışlikla, yediğim dayaklar ile bi anda kafamda 10 adet simitle kendimi kahvelerde simit satarken buldum, sabah okul öğleden sonra iş )) daha sonra devam etti boyacilik,konfeksiyon,berber,lokanta ve daha nice iş...(ama ona rağmen teşekkür aldım 6,7,8.5 da 8. Sınıfta camları Sapanla indirmiştim o yüzden teşekkürumu vermemişlerdı :snzdglsn: o yüzden 8.5 dedim )


Yani demem o ki cahil değilmisim gayet de bilinçliymisim, ve yaptiklarimi bilincli yapmışım iyi ki de yapmışim ve iyi ki de erken atılmışım erkenden hayata hamd olsun şimdi çok faydasını görüyorum..
 
H Çevrimdışı

Hatve

İyi Bilinen Üye
İslam-TR Üyesi
Mahallemizde karşı apartmanda oturan zengin bir aile vardı. Hergun okul servisi kızlarinı almaya gelirdi. Bende o sıralar arabaların arkasına takılıyordum. Günlerden birgün yine okul servisinin arkasına takildim. Şoför gördü mu beni bilmiyorum bastı gaza... Ben son surat mahalleye doğru gidiyorum. Acil inmem lazim arabanın arkasindan yoksa arabanın arkasına takıldığımi hem kız görecek hemde annem görecek. Baktım işler kötüye gidiyor. Bizim sokağa girince arabanın arkasından atladım. Yerde takla atmışım. Kafayı bir kaldırdım kuzey yönü güney olmus, güney yönü kuzey. Bir dahada arabaların arkasına takilmadim Allahu alem...

2762.jpg

 
Strangers Çevrimdışı

Strangers

Şam Bir Sabır Kalesi Oldu...
İslam-TR Üyesi
Benim çocukluğum oyunla yada parkta gecmedi, zira bildim bileli çalıştım )

İlk istanbula tasindigimiz zaman 8 yaşında idim tabi Muş'un bir köyünden gelince birde hiç türkçe olmayınca bunun verdiği okulda,sokakta,parkta dışlanmışlikla, yediğim dayaklar ile bi anda kafamda 10 adet simitle kendimi kahvelerde simit satarken buldum, sabah okul öğleden sonra iş )) daha sonra devam etti boyacilik,konfeksiyon,berber,lokanta ve daha nice iş...(ama ona rağmen teşekkür aldım 6,7,8.5 da 8. Sınıfta camları Sapanla indirmiştim o yüzden teşekkürumu vermemişlerdı :snzdglsn: o yüzden 8.5 dedim )


Yani demem o ki cahil değilmisim gayet de bilinçliymisim, ve yaptiklarimi bilincli yapmışım iyi ki de yapmışim ve iyi ki de erken atılmışım erkenden hayata hamd olsun şimdi çok faydasını görüyorum..
Bende kendimi gördüm göreli çalışırım.
Ortaokul birinci sınıfa gidiyordum الله اعلم evde küçük odunlugumuz vardı orayı düzenleyip bisikletci dükkanı acmistim .
İlçedeki bisikletçiye bir nevi rakip olmuştum. Onun verdiği fiyatın altında tamir ettiğim için baya müşteri toplamıştım . :) Sonra geldi ekmeğim ile niye oynuyorsun dedi falan filan . Ama ben kendim bıraktım onun demesi ile değil yani . Niye mi? okul okudum . Keske okumayıp bisikletçiye devam etseydim . Çünkü bir bisiklet 500 tl olmuş o_O
Ben tamir ederken en kral bisiklet 80-90 liraydı :kptmya:
 
Ömer2 Çevrimdışı

Ömer2

İyi Bilinen Üye
İslam-TR Üyesi
Tahtadan arabalarin yerini akulu zimbirtilar naylonlarin yerini kayaklar samyellerin yerini botlar aldigindan beri tadi tuzu yok gozumde hicbirseyin

Hele o kosusturmadan sonra yazlari meyva bahcelerinde erikler elmalar kirazlar

Evde buz gibi ayran aksam olunca yildizlari seyredip uyumalar

Simdikiler cocuklukmu yasiyorlar.

Kucukken kedi yavrusunu alip evde paltonun cebine koyup bagirmasin diye parmagimi verdigim o kedi ahh gidi ahh yaslandik be..
 
Strangers Çevrimdışı

Strangers

Şam Bir Sabır Kalesi Oldu...
İslam-TR Üyesi
Tahtadan arabalarin yerini akulu zimbirtilar naylonlarin yerini kayaklar samyellerin yerini botlar aldigindan beri tadi tuzu yok gozumde hicbirseyin

Hele o kosusturmadan sonra yazlari meyva bahcelerinde erikler elmalar kirazlar

Evde buz gibi ayran aksam olunca yildizlari seyredip uyumalar

Simdikiler cocuklukmu yasiyorlar.

Kucukken kedi yavrusunu alip evde paltonun cebine koyup bagirmasin diye parmagimi verdigim o kedi ahh gidi ahh yaslandik be..
aynen valla :(
 
Alketa Çevrimdışı

Alketa

2024 Resmi Kitap Sponsoru
İslam-TR Üyesi
Mahallemizde karşı apartmanda oturan zengin bir aile vardı. Hergun okul servisi kızlarinı almaya gelirdi. Bende o sıralar arabaların arkasına takılıyordum. Günlerden birgün yine okul servisinin arkasına takildim. Şoför gördü mu beni bilmiyorum bastı gaza... Ben son surat mahalleye doğru gidiyorum. Acil inmem lazim arabanın arkasindan yoksa arabanın arkasına takıldığımi hem kız görecek hemde annem görecek. Baktım işler kötüye gidiyor. Bizim sokağa girince arabanın arkasından atladım. Yerde takla atmışım. Kafayı bir kaldırdım kuzey yönü güney olmus, güney yönü kuzey. Bir dahada arabaların arkasına takilmadim Allahu alem...

2762.jpg

Hatve abi ne yaramaz bir cocukmussun sen yaw
Ömür törpüsü resmen :))
 
Ömer2 Çevrimdışı

Ömer2

İyi Bilinen Üye
İslam-TR Üyesi
Eskidenki zamanda hersey gizli idi utanmasi gulmesi insanin edep kokardi
Haya ust seviye Hatve masaallah ama beni asla gecemezsin akhi :D

Amca min tavuklarinin civcivleri olmustu ve beni seviyor diye baya kizmislardi sen al eline sapani 15 civciyi tek tek avla dua oku ve gom 1 tane birakmistim ardinda mezarlik bile yapmistim yas 7 8 amcam diyo kesin bu yapmistir.

Ey gidi..

Aglaya aglaya gomdum hayvanlari

Ogundur bugundur hayvan alinca ilk bana gosterirler halada oyle :hahahaa
 
Üst Ana Sayfa Alt