Merhaba

merhaba!
kendisine hiç selam verilmeyen çöpte kağıt arayan çocuk!
merhaba!
söylesene nasıl görünüyor ordan son model bir araba
ya da sana iğrenerek bakan insanların yüreği var mıdır sence?
ciğeri beş para etmezler kasaptan kilo ile et götürürken evlerine
sence doldurabilirler mi vicdanlarını kırmızı et ile?

merhaba!
insanlardan para dilenmenin utancıyla yüzü kızarmış teyze!
merhaba!
topuklu ayakkabıları ile önünden geçen genç kız annesini koyar mı senin yerine
ya da o son ses müzik ile coşan abi duyar mı dersin senin sesini?
seni görmezlikten gelmiş olmak için o akıllı telefonlarına bakan akılsızlardan nedir eksiğin?

merhaba!
çocuğuna karne hediyesi bisiklet alamayan baba!
sana da merhaba!
çıkar mı dersin bir hayırsever Hulusi Kentmen gibi
bisiklet alamayanlara hediye edecek, hibe edecek yüreğini
ya da evinde ekmeğin yokken olsun sonra ödersin diyen biri

merhaba!
yırtık ayakkabısını iple bağlayan yaşlı amca!
merhaba!
ama duyar mısın ki sesimi o yıllanmış kulağınla
karşıdan karşıya geçerkenki yavaşlığından bunalıp korna çalan gencin sesini
duyup da hızlandın mı acaba?
adımlarını atarken utandın mı kızdın mı bilemem
ama ben utandım
utandım çünkü tutup elinden geçiremedim karşıya
ve aynı anda sesimi yükseltemedim arabanın içindeki insan kılıklıya

merhaba!
aynı yemeği ikinci gün önünde gören genç!
sana da düştü bak bir merhaba!
senin cimri tebessümlerine ve tükenmiş müsamahana rağmen
benden sana bir merhaba
anlar mısın ki evladını cami önüne bırakırkenki bir annenin hislerini
anlar mısın poşetten çanta yapan bir miniğin buruk kalbini
anlar mısın bir gün
bir kıyafet markası değil insanlık
öyle avuç dolusu para ile alamazsın
biraz merhamet lazım önce
ve biraz da düşünce
evet genç,
yeniden yetişmelisin bence
ve yetiştirmelisin düşüncelerini de.

merhaba!
ömrünü kavga ile geçirmiş dört çocuk babası!
sen eve girince hemen bağırsan da
ben merhaba ile başlıyorum lafa
sen bilir misin ki bir haykırışın ne gibi depremler yaratır minik bir yürekte
kaşlarını bir kere çatmaya görsün
eriyiverir bir çocuğun o dev cesareti
erir ki seni bile sevmeye yeltenemez o korkuyla
sen bir babaydın sahi değil mi?

merhaba!
esirgeme kurumunda çalışıp da çocukları esir kılan bakıcı!
sen lanet savursan da o yumuk ellere
benden sana merhaba!
hani sen hiç acımaksızın savururken ellerini
bir sağa bir sola
ne gibi yıkımlar açtığının farkındasın değil mi?
övünüyor musun yaptığınla
ya da utanç duyduğun bir geçmiş mi bıraktın ardında
senin geçmişine de merhaba!

merhaba!
bu yazıyı yazan çok bilmiş ve çok şey başarmış(!) eller!
sana da merhaba!
şimdi bir kaç soru düşecek senin de payına
ama ne desem boş değil mi
sen sor vicdanına
sor kaç kere merhaba demiş bir yetime
kaç kere saçını okşamış
en son ne zaman öfkesini yudumlamış?
ya da en son ne zaman ağlamış hiç tanımadığı kardeşleri için
bu yazıyı yazan eller
beyazmışsın öyle mi?
yanılmışsın.
yanıltmışlar seni.
yere düşen her gözyaşında biraz daha kararıyor ellerin
karnı aç her çocukla biraz daha.
ve senin kalbine yürüyüp gidecek bu karanlık
yavaş yavaş eriyeceksin.
erimiş bir kalbe merhaba!
bana merhaba!


ümmü erva

bu kadar hüzün olmasaydı iyiydi

güzel şiir . elinize sağlık