Günün Hiciv'i

Hiciv, edebiyatta bir yazı türü.
Bir kişi, olay, durum, iğneleyici sözlerle, alaylı ifadelerle manzum yolla eleştirilmesine hiciv ya da, yergi adı verilir.

Safın birisi beni eleştirmiş,
Yahu sen kimsin necisin,
Pas bile tutamamış maşasın,
Ateşi elimle mi tutayım sen varken MAŞA.

Karanlık Adam

Kaynak kaynak diye tutturmuş,
Yerden mi fışkırır bu kaynak,
Yoksa senin gibi araya kaynak mı olmak lazım,
Yok yok yerden cevher gibi fışkırsam daha iyi,
Yoksa herkes geçer dalgasını,
KAYNAKÇI diye,
her lafa da ben burdayım demeyesin sen,
Yoksa doğrarlar seni hıyar gibi salataya,
farkına bile varmazsın boylarsın tahtalıköyü,
adını bir ben anarım böyle,
bilirim sevenin yoktur senin,
seni anacak herkes,
amma KAYNAKÇI diye...

Karanlık Adam

zalimin yardımcısı olan kişi alçaktır...
Çünkü insafsız bir avcıya hizmet etmekten yalnızca köpekler zevk alır.

Karanlık Adam

Derler ki ben bilirim ben bilirim,
sen daha kendini bilmirsin,
derler ki benden başkası konuşamaz,
yaşamaz nuride konuşur sen gibi,
anlamazsın küçüğüm sen bu işleri,
ben derinim hemde çok derin,
ben karanlığım ben çocuk,
yutarım seni bir anda bir kötülük bir fitne gibi,
ben karanlığım aydınlık değil,
ancak kötülükleri kaybederim kötülüğün sahibiyle birlikte,
yemezler çocuk yemezler,
var bu işte bir oyun,
boynum gitsede bozarım ben oyunu,
sen yutarım bir lokma ekmek gibi,
bilirim çiğnemeden yutunca oturursun mideme,
nasıl çiğneyeyim ki seni arkanda ki büyük lokmanın geleceğini bile bile...

Karanlık Adam

Üstad Diyorki "Ben herkesi rahatlatmak için gelmedim. Ben rahatları rahatsız etmek için geldim!.." Şehid Ali Şeriati

Diyorki tavuk bu civciv benden olamaz
Ey tavuk kendini horoz mu sanırsın
Kaderine karşı mi gelirsin
Yaradan seni yapmışsa tavuk
Sana düşer ancak horoza itaat etmek
Desemki seni kesip yiyeyim
O kadar kartsin ki
Senden ne yemek olur ne de kuma

Diyorki tavuk bu civciv benden olamaz
Ey tavuk kendini horoz mu sanırsın
Kaderine karşı mi gelirsin
Yaradan seni yapmışsa tavuk
Sana düşer ancak horoza itaat etmek
Desemki seni kesip yiyeyim
O kadar kartsin ki
Senden ne yemek olur ne de kuma

Bu gülüşü sakın unutma,
çünkü bu son gülüşüm,
bundan sonra ben gülmeyeceğim,
Ama ağlamayacağım da,
fakat sen hem ağlayacaksın hem de acı çekeceksin.

Karanlık Adam

Kimi derki bu bana gerekli,
Kimi derki bu bana gereksiz,
Kimi de derki bu bana gerekli ama söyleyemez,
Kimi de derki bu bana gereksiz ama söyleyemez,

Her ağzı olan,eli olan konuşacaksa,
Ne anlamı kaldı adaletin,
Ben demem ki senin yazdıkların gereksiz,
Benim son sözüm senin cüssende gereksiz...

Karanlık Adam

Hacı hacı dediler,
Haccı hafife aldılar,
Boş konuşma dediler,
Ortaya ne koydular,
Daha öncede söyledim,
Burası bir forum,
Rahatsız oluyorsa birisi,
Ya beni gönderecek ya da kendisi gidecek.

Ben son hamlemi yaptım,Gemileri yaktım,kalemi kırdım.
Varsa buna rağmen karşımda duracak,
işte meydan burada,işte forum burada,
Ben kalemimi aldım elime sende al eline,
Yok alamaaycaksan,
Çekil karşımdan kenara ve beni izle...

Sıkıldım senden,
tat vermiyor serzenişlerin,
ya daha sert ol,
ya da pamuk gibi ol.

Son gülen iyi güler derler,
her lafa maydanoz olma da derler,
pişmiş aşa su katılmaz da derler,
Bende kan görmeye hasretim,
Ne yapmak lazım tavuğum,
Sen söyle bu horoza,
istemem vakitsiz ötmeyi,
Başarımın arkasında var elbet bir TAVUK...

Karanlık Adam

Sıkı can iyidir çabuk çıkmaz dediler,
Azrail gelince ne de çabuk çıkıyor,
Acaba bu nasıl bir can ki,
işine gelince çıkıyor,
işine gelmeyince çıkmıyor,
ancak dua eder bu kul,
şehadetle çıksın bu kulun canı.
üzülürüm kardeş bildiğim hainin dokunursa bana zararı,
bir kafirin ya da münafığın eliyle olmalı,
o zaman "Ben kurtuldum" deyip,
unuttuğum gülmeyi Rabbime son gülümseme ile hatırlarım.

Karanlık Adam

Biraz takipçim var,
birazda sevenim,
kaldıramıyorum ben bu yükü,
3-5 ne varsa gönderin alayım bende kendime bir hammal,
sizde kurtulun bende kurtulayım bu dertten...

Karanlık Adam

üç beş çapulcu bir araya gelirde,
kendi bir gruba nispet eder,
kim vermiştir onlara bu yetkiyi bilinmez,
utanmadığını,arsız olduğunu biliriz,
bilirizde ses ederiz,
ağır ağır ithamlarda bulunur münafıklar,
yoksa sende mi birader desem,
bana yahudi mi dersin diye sitem eder,
ama ben bilirim ki,
ajanlığın sonu ya ölümdür,ya ölüm...

Ah benim kanayan yaram,
ah benim pak ve temiz dinim islam,
Sende bir suç yok,Suç bende aslında,
Şarlatanlar ayetleri hadisleri çarptıracaksa,
Ben yokum bu işte,
ama dert nasihatse alırım,
dert çarpıştırmaksa kan akıtırım...

Karanlık Adam' Alıntı:

üç beş çapulcu bir araya gelirde,
kendi bir gruba nispet eder,
kim vermiştir onlara bu yetkiyi bilinmez,
utanmadığını,arsız olduğunu biliriz,
bilirizde ses ederiz,
ağır ağır ithamlarda bulunur münafıklar,
yoksa sende mi birader desem,
bana yahudi mi dersin diye sitem eder,
ama ben bilirim ki,
ajanlığın sonu ya ölümdür,ya ölüm...

Genişletmek için tıkla ...

Selamun Aleykum;

Herhalde Hiciv'i yanlış anladın.Hiciv; şiiri ve bazende hayali diyalogları aracı tutan bir eleştiri sanatıdır.Sanat ise haddi aşmamak şartıyla göze kulağa hoş gelmelidir.(bu arada şiir ve şairler hakkındaki hüküm nedir tam bilmiyorum)

Bu yazdıkların hiciv değil, en azından bana göre başarılı değil.

Hicive bir örnek vermek gerekirse;

​Kim demiş Avrupa insanı medeni?
Ne edep var ne hayâ çırılçıplak bedeni!
Eğer medeniyet açıp saçmaksa bedeni;
Desenize hayvanlar sizden daha medeni!

Kişi burada kafir özentisi Türkiye'li elit,aydın,çağdaş güruha bir hiciv yapıyor mesela.Basit,anlaşılır,eleştirisel ve uyumlu...Senin yazdıkların için aynı şeyleri söyleyemem.

Ne gerek var kafire,münafığa,
İçimdeki "BEN" yeterde artar bile,
Nefret duyguları sevgi duygularını bastırmış,
Düşmana yumuşayan bu dil,
Kılıçtan keskin olmuş kardeşine,
Heyhat bana kafirin atacağı mermi ancak bedenimi acıtır,
Ey Kardeşim senin sözün kafirin mermisinin yanında böyle mi olmalıydı,
Sen konuşunca melekler susup seni dinleyeceği yerde,
Şeytanlar "bu bizide geçti" demeye başladı.
Olmadık,olamadık biz seninle kardeş !!!

Osmanlı döneminde, şair Tahir efendi, Nefi isimli şaire kelb [köpek] diye hakaret eder. Nefi de, ona şöyle der:

Tahir, bana kelb demiş, iltifatı zâhirdir,
Mezhebim Mâlikî’de, domuz ve kelb tâhirdir.

Nefi, bu şiirinde diyor ki:
(Tahirciğim, bana köpek diye iltifat ediyorsun, ama ben Mâlikî mezhebindeyim. Bizim mezhebe göre köpek tahirdir) diyor. Görünüşte, (Köpek temizdir) demiş gibi görünüyorsa da, (Köpek sensin) demek istiyor.