A
Çevrimdışı
Yürüyenlere selam olsun! Köleleşmiş dünyanın hür insanları onlardır
Kısıtlı imkânlarla İslam davamız dünden bugünlere zorluklarla ulaştı. Allahın takdiriyle sancağı bizler devraldık. Ancak sancağa ecnebi kaldık! Dünya bizi çok oyaladı Dünya bizi bize unutturdu, kendimize yabancılaştık.
Dava algımız yozlaşıyor. Dava aşkını, şuurunu, bilincini kaybeder oluyoruz. Nesillerin ıslahı için gönderilmiş bir ümmetken dejenerasyon krizlerine girdik. Sorumluklarımızın üstesinden gelemeyecek kadar atalete tutulduk. Sorumluklarımızı bilmiyor, sorunlarımızı tanımıyoruz. Küresel ifsada göz yumuyor, sessizliğimizle mevcut sömürülerin bayraklarını çekiyoruz. Oturuyoruz. Medine medeniyetini düşlerken sinsice içimizde bir yerlerde vehn uygarlıkları kuruluyor. Bahanelerimiz toprak saçıyor dava algımızın üstüne, aynalar kandırıyor bizi. Oturanlar oturdukları yerde çakılıp kalıyor
Müslümanlar birleşemiyor. Ümmet adına birkaç saatlik bir buluşmada bile bir araya geldikleri vakit Müslümanlar ümmet sorunları yerine dış mihrakların dayatılmış sanatı sahteci gerçekleri konuşuyorlar. Kâfirin sözde kudreti Müslümanı sindiriyor. Kuşatılmışlık hissi ve konsantre ezilmişlik
Birtakım tatlı su Müslümanlarının kendilerini inandıkları imitasyon gerçekleri bugün de yarın da İslama halel getiremeyecektir. Kâfirler istemese bile Allah nurunu tamamlayacaktır
Dünden bugüne ümmet iki sınıf oldu: dinden geçinenler ve dinini geçindirenler
Dinden geçinenlerin lügatlarında; ümmet dava madında dertle hemhâl olmuş kelimeler bulunmaz Müslümanlıktan doğum, düğün, ölüm gibi mühim günlerde mevlit okutmayı, Ramazandan mukabele okumayı, teravih kılmayı, iftarlarda ziyafet, sahurlarda yeme içme şölenleri düzenlemeyi anladılar
Dünya Müslümanları arasına, aşılması zor sınırlar çizdiler. Irkçılıktan yemek kültürüne kadar biz ve onlar şeklinde ayrıştırmalar yaptılar. Oysa ortada bir din kardeşliği mefhumu vardı. Üstüne üstük bu dünya ile sınırlı değildi
Zulüm dendiğinde bazen hiç anlamadılar Zalimin zulmü izzetinin gereğiydi çünkü Bazen de zulüm; oturdukları sıcak koltuklardan pişkince dertlenerek ego-nomik kısa mesajlarla infakta bulundukları bir hayır! kapısı oldu İyilik, aç bir karnı doyurmak oldu. Cihad, Suriyeli bir çocuğa battaniye yollamak oldu
Asıl sorun bu mudur? Zulümler, kıyımlar, açlık problemleri sadece sonuçtan ibarettir. Oysa asıl iyilik, iyiliğin kapısını sonuna kadar açmak değil midir? Asıl hayır bir kuvvet olup sorunları tespit etmek ve kötünün sebeplerini teşhis ile açtığı yaraları tedavi edip hazin sonuçlara set çekmek değil midir?
Yeryüzünde uyuşuk yaşadığımız müddetçe müferrih rüzgârlar bize uzaktan esen hasretlik meltemler olacak Müslümanlar zulmü anlamadı, zalimi ise tanımıyor. Şu halde Müslüman kendinden başkasına zulmetmiyor
Şeytanın desiseleri aktifliğini sürdürüyor. Şeytan uzun emelli projeler üretiyor. Bu projeleri bir apartman dairesindeki ofisinde tasarlamıyor. Bilakis şeytanın yazıhanesi insanın kanının dolaştığı damarlarıdır. Şeytan dünyayı un içindekileri şeker yapıp Müslümanların bünyesinde helvadan yapılmış cazip put cumhuriyetleri kuruyor. Vicdan meydanlarında bahane devrimleriyle ayaklanıyor. Müslümanlar bahanematikleştikçe bahaneleri ihanete gebe kalıyor hâlbuki. Oyuna gelen dini-darlara dünya cennet bahçesi gibi geliyor.
Bir de dinini geçindirdiğini zannedenler kulübü var tabii Gençlik kulübü daha ziyade İslam başlığı altında yapılan bütün mitinglerden, eylemlerden kombine bilet almışlar derneği üyeleri Filistin atkısından, demli çaydan ve sosyal medyada fenomenlik, sosyal çevrede popülerlik kaygısından ibaret bir hobi dünyası
Çağdaş Müslümanlar Dünyası Aktivite düşkünleri. Sonu gelmeyen taviz komaları Neticesiz, plansız planlar, projesiz projeler, organize edilemeyen organizasyonların failleri Sosyal hayat, sosyal çevre, sosyal medya sonuç: asosyal müslümanlık. Fark edilemeyen bir maraz, Allâhu A`lem belki de senaristinin şeytan olduğu, uzun vadeli bir projenin tezahürü Kendini kandırmalar ülkesi. Asrımızda peyda olan bu zümre ümmetimizin en büyük problemlerindendir şüphesiz. Her zaman Müslümanlar için genç nesillerin tutuldukları hastalıklar, ümmete geri dönüşü ağır sonuçlar doğurmuştur. Gençlerin egemen çoğunluk olmadığı bir dava dinamikliğini yitirmiştir
Bizler icraat bekleyen bir davanın beklenen hamilleriyiz. Ümmet kafalı müminler olarak samimiyetle, taviz vermeden meselemize irtica etmeliyiz ki mürteciliğimiz halis bir niyetle Allaha olsun. Hicretimiz bâtılın kuraklığından hakikatin membaına olsun ki, kimliğimiz Allah Rasulüne (sav) verilmiş müjdeyi tasdik bulsun. Muhacirlikte yarışalım ki, hicretlerimiz Mekkeli muhacirleri bile kıskandırsın
Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz.
Yıllardır çalgı çengi söylenen diriliş türküleri artık ninni fonksiyonunu yitirmeli! Dillere pelesenk olmuş direniş marşları artık dilleri yormadı mı? Uyan diye başlayan emir kipindeki şiir başlıklarını okumaktan gözler usanmadı mı?
İman etmek umut etmeyi beraberinde getirir. Allaha tamamen tevekkül edip yola koyulduğumuz vakit, kendimize inandığımız vakit kurtuluşa çağıran münadilerden olabiliriz Her nesil ümmet için bir sıladır. Birini beklemek ile beklenen olmak farklıdır. Bekleyen ihtimallerle yaşadığından ziyandadır, beklendiğini bilen kârda
Kârlı bir işin takipçileri! Dinini geçindirenlere selam olsun! Dindarlara dünya iki gömlek büyük geldi Sıkıntılar silsilesi ile dünden bugüne davamızı diri, canlı, dinamik tuttular, tutuyorlar. Statik, donuk, uyuşuk milletleri uyandırdılar, uyandırıyorlar. Geceleri âbid, gündüzleri mücahid Müslümanlar Davaları dertleri, niyetleri samimi, amelleri gayretli Müslümanlar, Allahın dilemesiyle zilletin cumhuriyetlerini yıktılar, izzetin kapılarını karanlıktan aydınlığa açtılar. Fedakârlıkları, çileleri karşılığında cenneti satın aldılar. Allah onların elleriyle yeryüzünü tevdi, dini ihya, toplumları ıslah etti Onlar Allahın seçkin kullarından oldular.
Bugün, İslam ümmeti ıslah hareketinin eksikliğini iliklerine kadar hissetmektedir. Bir olamamanın problemi Sorunları tanıyamama Çözüm üretememe Sorumluluk zafiyeti Kimlik sorunsalı Aksiyon ve hassasiyet eksikliği Adayamama ve adanamama
Müslümanlar olarak ortak mesele değil tek meselemizde birleşmeliyiz. Sorunları tespit ve teşhis ederek çözüm yolları aramalı ve problemleri tedavi etmeliyiz. Sorumluluklarımızın bilincine varmalı ve hakkı batıldan ayırma gücünü kendimizde aramalıyız. Kimliğimizi İslamlaştırmalı pasifize edilmiş dava ruhumuzu aktif hale getirmeliyiz. Adanmışlar olarak davamızı yeryüzünde pratize etmeliyiz
Her koşulda ümidimiz daim tazedir. Bugünden safımızı belli etmeli ve rotamıza hakkı endeksleyerek yolumuzu almalıyız. Hangi derdin derdindeyiz Hangi yolun yolcusuyuz Yarın doğru yolu bulsak bile vakti bulamayabiliriz
Vel-hamdu lillâhi rabbil-âlemîn
Ruveyda KILIÇ
