Z
Çevrimdışı
Hz. Peygamber ümmetini evliliğe teşvik ederek: "Evleniniz zira ben diğer ümmetlere karşı sizin çokluğunuzla övüneceğim."(515) buyurmuştur. Yine o: "Ben evleniyor um. Kim benim sünnetimden yüz çevirirse benden değildir."(516) buyurmuştur. Bir başka hadiste o: "Ey gençler! Sizden evlenmeye güç yetirenle r evlensin. Zira evlilik gözü haramdan sakındırır ve ırzı korur. Evliliğe güç yetiremey en oruç tutsun. Zira oruç onun için bir kalkandır."(517)buyurmuştur. Resûlullah yine bir hadisinde: "Dünya bir metadır ve dünya metanın en hayırlısı ise sâliha bir kadındır."(518) buyurmuştur. Nesâî Sünen'inde Hz. Peygamber'e hangi kadınların daha hayırlı olduğu sorulması üzerine onun: "Baktığın zaman seni sevindire n, emrettiğin zaman itaat eden, kadın hakkında ve kendi malı hakkında beğenmediği hususlard a karşı çıkmayan kadındır."(519)buyurduğunu nakletmiştir.
Buhârî ve Müslim'de şöyle rivayet edilmiştir: "Kadın, malı, soyu, güzelliği ve dini için nikahlanılır. Sen dindar olanı seç ki elin bereketle nsin."(520) Ebu Davud'un Sünen'inde nakledild iği gibi,(521) Hz. Peygamber doğurgan kadınlarla evlenmeye teşvik eder; doğurmayan kadınlarla evlenmeyi hoş görmezdi.(522)
Kadını İzinsiz Evlendirm ek
Buhârî'nin Sahih'inde rivayet edildiğine göre babası, Hansa bt. Hizâm'ı gönülsüz olarak evlendirm işti. Kendisi duldu. Hz. Peygamber'e geldi. Peygamber de nikahını kabul etmedi.(523)
Sünen'de rivayet edildiğine göre, gönülsüz olduğu halde babası tarafından evlendiri len bir kız Hz. Ebu Bekir'e geldi. O da kızı muhayyer bıraktı.
Buhârî ve Müslim'de rivayet edildiğine göre: "İzni alınmadıkça bakire evlendiri lmez. İzni ise onun susmasıdır." (524) buyrulmuştur. Hz. Peygamber bakire kızın izninin susma, dul bir kadının izninin ise konuşma olduğuna hükmetmiştir.(525)
Sünenlerde: "Yetim kız çocuğu evlendiri lirken görüşü alınır. Eğer susarsa bu, onu kabul ettiği anlamına gelir. Şayet yüz çevirirse o zorla nikahlana maz."(526) buyrulmuştur.
Kadının Evlendiri lmesinde Velinin İzni
Sünenlerde Hz. Aişe hadisinde Hz. Peygamber'in: "Hangi kadın velisinin izni olmadan kendi kendine evlenirse, nikahı batıldır. Eğer zifaf olmuşsa kendisind en istifade karşılığında mehre hak kazanır. Eğer veliler (evlilikte n alıkoyacak bir) çekişmeye girerlers e, devlet başkanı velisi olmayanın velisidir ."(527) şeklinde buyurduğu rivâyet edilmiştir. Tirmizî hadisin "hasen" olduğunu söylemiştir. Dört Sünen'de de: "Velisiz nikah olmaz."(528) şeklinde rivayet edilmiştir. Yine İbn Mâce'nin Sünen'inde şöyle nakledili r: "Kadın kadını evlendire mez. Kadın kendisini de evlendire mez. Kendini evlendire n kadın zina eden kadındır."(529)
Hz. Peygamber, bir kadını iki velinin evlendirm esi durumunda ilk nikahın geçerli olacağına hükmetmiştir.(530)
515-Nesâî, "Nikâh", 11; İbn Mâce, "Nikâh", 8; İbn Hanbel, III, 158, 425, 354; IV, 349, 351.
516-Buhârî, "Nikâh", 1; Müslim, "Nikâh", 5; Nesâî, "Nikâh", 4; Dârimî, "Nikâh", 3; İbn Hanbel, II, 158; III, 526.
517-Buhârî, "Nikâh", 2; Müslim, "Nikâh", 1, 3; Nesâî, "Nikâh", 3; "Siyâm", 43; İbn Mâce, "Nikâh", 1; Dârimî, "Nikâh", 2
518-Müslim, "Radâ", 59; Nesâî, "Nikâh", 15; İbn Hanbel, II, 168.
519-İbn Hanbel, II, 251, 432, 438.
520-Buhârî, "Nikâh", 15; Müslim, "Radâ", 53. [Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, "Nikâh", 2; Nesâî, "Nikâh", 13; İbn Mâce, "Nikâh", 6; İbn Hanbel, II, 428].
521-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 3, 27. [Ayrıca bk. Nesâî, "Nikâh", 11; İbn Hanbel, III, 158, 245].
522-Bugün vatana borçlu, kendileri nden ülkenin geleceği ve varlığı umulan gençlerin kendileri ne evlilik teklif edildiğinde çocuk istemedik lerini söyle-yip evlilik sebebini evliliğe bir engel olarak ileri sürüklerini görmemiz ga-riptir. Evlenmeme lerinin ümmetin yok olmasına, bağımsızlığının yıkılma-sına sebep olacağı gerekçesiyle duygu ve düşüncelerine havale ettiğimiz zaman, aralarında evlilik ilkesinin yayılmasına razı olmamakta dırlar. Aca-ba genç erkekler, kendileri için yaratılmış olan ümmetin kızlarıyla evlen-mekten kaçınırlarsa bu kızlar ne yapacakla r?! Memleket bu kaçınmadan erkekleri nin ve kızlarının günaha bulaşmalarının ötesinde ne elde edebilir! O halde aydın gençlerimiz Allah'tan korksunla r!
523-Buhârî, "Nikâh", 42; "İkrâh", 3. [Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, "Nikâh", 24, 25; İbn Mâce, "Nikâh", 12; Dârimî, "Nikâh", 14; Muvatta, "Nikâh", 25; İbn Hanbel, I, 273; VI, 328, 329]
524-Buhârî, "Hiyel", 11; Müslim, "Nikâh", 66, 68. [Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, "Nikâh", 25; Tirmizî, "Nikâh", 18; Nesâî, "Nikâh", 31, 32; İbn Mâce, "Ni-kâh", 11; İbn Hanbel, I, 219, 242, 261, 274, 345; V, 91].
525-Hâlâ bizde evlendirm e hususunda kötü bir âdet var olmaya devam et-mektedir. Bir baba veya anne kızlarını bir erkekle evlendirm ek istedikle-rinde kız istemese bile onu, o kimseyle ile evlendirm eye zorlamakt adırlar. Aynı şekilde oğlanın anne-babası da çocuklarını evlendirm ek istedikle ri kızla, istemese de, evlenmeye zorlamakt adırlar. Bunun için birçok evde eşlerin karşılıklı sevgi ve saygıları gerçekleşmez. Onun için babalar ve ço-cuklarını evlendire nler ibret alıp Hz. Peygamber'i örnek alsınlar! Bilsinler ki, evlilik hayatının amacı, eşler arasındaki karşılıklı sevgi olmaksızın ger-çekleşmez. Allah şöyle buyurmakt adır: "Kendileri nde huzur bulmanız için, kendi türünüzden eşler yaratması ve böylece aranızda derin bir sevgi ve şefkat var etmesi de O'nun varlığının delilleri ndendir. Şüphesiz bunda, düşünen bir toplum için elbette dersler vardır." [er-Rûm 30/21].
526-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 23, 25; Tirmizî, "Nikâh", 18; Nesâî, "Nikâh", 31, 36; Dârimî, "Nikâh", 12.
527-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 19; Tirmizî, "Nikâh", 14; İbn Mâce "Nikâh", 15; Dârimî, "Nikâh", 11
528-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 19; Tirmizî, "Nikâh", 14; İbn Mâce "Nikâh", 15; Dârimî, "Nikâh", 11. [Ayrıca bk. Buhârî, "Nikâh", 36; İbn Hanbel, I, 259; IV, 394, 413, 418; VI, 260]
529-İbn Mâce, "Nikâh", 15. Kadının ve erkeğin şerefinin korunması için evlili-ğinde velisinin izni aranır. Veli de onu evlenmekt en alıkoymamakla ve is-temediği ile evlendirm emekle emredilir . Böylece herkesin menfaati sağ-lanmış olur.
530-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 21; Tirmizî, "Nikâh", 20; Nesâî, "Büyû'", 96, 36; Dârimî, "Nikâh", 15
Buhârî ve Müslim'de şöyle rivayet edilmiştir: "Kadın, malı, soyu, güzelliği ve dini için nikahlanılır. Sen dindar olanı seç ki elin bereketle nsin."(520) Ebu Davud'un Sünen'inde nakledild iği gibi,(521) Hz. Peygamber doğurgan kadınlarla evlenmeye teşvik eder; doğurmayan kadınlarla evlenmeyi hoş görmezdi.(522)
Kadını İzinsiz Evlendirm ek
Buhârî'nin Sahih'inde rivayet edildiğine göre babası, Hansa bt. Hizâm'ı gönülsüz olarak evlendirm işti. Kendisi duldu. Hz. Peygamber'e geldi. Peygamber de nikahını kabul etmedi.(523)
Sünen'de rivayet edildiğine göre, gönülsüz olduğu halde babası tarafından evlendiri len bir kız Hz. Ebu Bekir'e geldi. O da kızı muhayyer bıraktı.
Buhârî ve Müslim'de rivayet edildiğine göre: "İzni alınmadıkça bakire evlendiri lmez. İzni ise onun susmasıdır." (524) buyrulmuştur. Hz. Peygamber bakire kızın izninin susma, dul bir kadının izninin ise konuşma olduğuna hükmetmiştir.(525)
Sünenlerde: "Yetim kız çocuğu evlendiri lirken görüşü alınır. Eğer susarsa bu, onu kabul ettiği anlamına gelir. Şayet yüz çevirirse o zorla nikahlana maz."(526) buyrulmuştur.
Kadının Evlendiri lmesinde Velinin İzni
Sünenlerde Hz. Aişe hadisinde Hz. Peygamber'in: "Hangi kadın velisinin izni olmadan kendi kendine evlenirse, nikahı batıldır. Eğer zifaf olmuşsa kendisind en istifade karşılığında mehre hak kazanır. Eğer veliler (evlilikte n alıkoyacak bir) çekişmeye girerlers e, devlet başkanı velisi olmayanın velisidir ."(527) şeklinde buyurduğu rivâyet edilmiştir. Tirmizî hadisin "hasen" olduğunu söylemiştir. Dört Sünen'de de: "Velisiz nikah olmaz."(528) şeklinde rivayet edilmiştir. Yine İbn Mâce'nin Sünen'inde şöyle nakledili r: "Kadın kadını evlendire mez. Kadın kendisini de evlendire mez. Kendini evlendire n kadın zina eden kadındır."(529)
Hz. Peygamber, bir kadını iki velinin evlendirm esi durumunda ilk nikahın geçerli olacağına hükmetmiştir.(530)
515-Nesâî, "Nikâh", 11; İbn Mâce, "Nikâh", 8; İbn Hanbel, III, 158, 425, 354; IV, 349, 351.
516-Buhârî, "Nikâh", 1; Müslim, "Nikâh", 5; Nesâî, "Nikâh", 4; Dârimî, "Nikâh", 3; İbn Hanbel, II, 158; III, 526.
517-Buhârî, "Nikâh", 2; Müslim, "Nikâh", 1, 3; Nesâî, "Nikâh", 3; "Siyâm", 43; İbn Mâce, "Nikâh", 1; Dârimî, "Nikâh", 2
518-Müslim, "Radâ", 59; Nesâî, "Nikâh", 15; İbn Hanbel, II, 168.
519-İbn Hanbel, II, 251, 432, 438.
520-Buhârî, "Nikâh", 15; Müslim, "Radâ", 53. [Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, "Nikâh", 2; Nesâî, "Nikâh", 13; İbn Mâce, "Nikâh", 6; İbn Hanbel, II, 428].
521-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 3, 27. [Ayrıca bk. Nesâî, "Nikâh", 11; İbn Hanbel, III, 158, 245].
522-Bugün vatana borçlu, kendileri nden ülkenin geleceği ve varlığı umulan gençlerin kendileri ne evlilik teklif edildiğinde çocuk istemedik lerini söyle-yip evlilik sebebini evliliğe bir engel olarak ileri sürüklerini görmemiz ga-riptir. Evlenmeme lerinin ümmetin yok olmasına, bağımsızlığının yıkılma-sına sebep olacağı gerekçesiyle duygu ve düşüncelerine havale ettiğimiz zaman, aralarında evlilik ilkesinin yayılmasına razı olmamakta dırlar. Aca-ba genç erkekler, kendileri için yaratılmış olan ümmetin kızlarıyla evlen-mekten kaçınırlarsa bu kızlar ne yapacakla r?! Memleket bu kaçınmadan erkekleri nin ve kızlarının günaha bulaşmalarının ötesinde ne elde edebilir! O halde aydın gençlerimiz Allah'tan korksunla r!
523-Buhârî, "Nikâh", 42; "İkrâh", 3. [Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, "Nikâh", 24, 25; İbn Mâce, "Nikâh", 12; Dârimî, "Nikâh", 14; Muvatta, "Nikâh", 25; İbn Hanbel, I, 273; VI, 328, 329]
524-Buhârî, "Hiyel", 11; Müslim, "Nikâh", 66, 68. [Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, "Nikâh", 25; Tirmizî, "Nikâh", 18; Nesâî, "Nikâh", 31, 32; İbn Mâce, "Ni-kâh", 11; İbn Hanbel, I, 219, 242, 261, 274, 345; V, 91].
525-Hâlâ bizde evlendirm e hususunda kötü bir âdet var olmaya devam et-mektedir. Bir baba veya anne kızlarını bir erkekle evlendirm ek istedikle-rinde kız istemese bile onu, o kimseyle ile evlendirm eye zorlamakt adırlar. Aynı şekilde oğlanın anne-babası da çocuklarını evlendirm ek istedikle ri kızla, istemese de, evlenmeye zorlamakt adırlar. Bunun için birçok evde eşlerin karşılıklı sevgi ve saygıları gerçekleşmez. Onun için babalar ve ço-cuklarını evlendire nler ibret alıp Hz. Peygamber'i örnek alsınlar! Bilsinler ki, evlilik hayatının amacı, eşler arasındaki karşılıklı sevgi olmaksızın ger-çekleşmez. Allah şöyle buyurmakt adır: "Kendileri nde huzur bulmanız için, kendi türünüzden eşler yaratması ve böylece aranızda derin bir sevgi ve şefkat var etmesi de O'nun varlığının delilleri ndendir. Şüphesiz bunda, düşünen bir toplum için elbette dersler vardır." [er-Rûm 30/21].
526-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 23, 25; Tirmizî, "Nikâh", 18; Nesâî, "Nikâh", 31, 36; Dârimî, "Nikâh", 12.
527-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 19; Tirmizî, "Nikâh", 14; İbn Mâce "Nikâh", 15; Dârimî, "Nikâh", 11
528-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 19; Tirmizî, "Nikâh", 14; İbn Mâce "Nikâh", 15; Dârimî, "Nikâh", 11. [Ayrıca bk. Buhârî, "Nikâh", 36; İbn Hanbel, I, 259; IV, 394, 413, 418; VI, 260]
529-İbn Mâce, "Nikâh", 15. Kadının ve erkeğin şerefinin korunması için evlili-ğinde velisinin izni aranır. Veli de onu evlenmekt en alıkoymamakla ve is-temediği ile evlendirm emekle emredilir . Böylece herkesin menfaati sağ-lanmış olur.
530-Ebû Dâvûd, "Nikâh", 21; Tirmizî, "Nikâh", 20; Nesâî, "Büyû'", 96, 36; Dârimî, "Nikâh", 15
