Soru Emeviler Ehli Beyt Düşmanı mıydı?

konuyla ilgili bir kitap

EMEVÎLER’İN HZ.ALİ VE TARAFTARLARINA HAKARET POLİTİKASI ÜZERİNE

Muhammed087' Alıntı:

iranlılar osmanlıya muhalif olmak için değil ki şah ismail'in katliamları sonrası şii oldular,şah ismail de türkdü

Genişletmek için tıkla ...

Evet haklısın Şah İsmail, safevi hanedanı kızılbaş lideri . Osmanlı’nın rakibi konumundaydı.

Tarihi rivayetleri incelerken isnad derecelerine bakin sonra uydurma zayif haber üzerine bakis acisi olusturmayin fikirleriniz degismesin bi tecrube

Kerbela Şehidi' Alıntı:

Usame bin Ladin'in(r.aleyh) güzel bir temsili var Osmanlılar hakkında "Onlar sürüsüne iyi davranmayan ama düşmanlardan koruyan çobana benzerdi" diye.

Genişletmek için tıkla ...

Akhi Üsame bin Ladin bunu nerede söylüyor? Konuşma esnasında böyle dediyse İttihat dönemini, ve o dönem yapılan siyasi zulümleri kastettiğini tahmin ediyorum. Yoksa Osmanlı'ya bu şekilde genel bir hüküm vermek haksızlık olur.

Osmanlı padişahları ve devlet erkanı çoğunlukla Emevi halifelerinden ilim ve takva yönünde kat kat üstündü. Çünkü medreseler 11. yüzyıldan sonra ortaya çıkmıştır ve devlet erkanı burada eğitim görmüştür. Ayrıca bunlar orduların başında cihat etmiş, cihadı gaye edinmiş kimselerdi.
Emeviler döneminde ise şahsi olarak ilimle iştigal etmek gerekirdi, bunu ise yalnız Abdülmelik bin Mervan gibi az sayıda halife yapmıştır. Sair hulefanın ilim seviyesi ise ancak Arap şiiri ve fesahat ile ölçülebilir.

Emevilerin başlıca başarısı merkezi istikrar sağlamaları ve gerçekleştirdikleri geniş fetihler olmuştur, ki belki de bunda ordudaki ashab-ı kerimin bereketi etkili olmuştur. Herhalükarda fetih yolundaki İslam ordusu daima İslam adına savaşmıştır, sultan kim olursa olsun. Sultan adına fitnelere karışan asker ise çoğunlukla kabile asabiyeti uğrunda bunu yapmıştır ve bunlar İslam ordusuyla eş değillerdir. Bu doğrultuda bir hilafet-saltanat ayrımı yapabiliriz. Hilafet devleti, yani İslamı temsil eder, saltanat ise hükumeti temsil eder ve hatadan yoksun değildir. Tarihe bu şekilde bakarsak tüm dönemlerde aidiyet hissedeceğimiz bir odak bulabiliriz. Bunlar İslam askeri, ulema, ve salih devlet erkanıdır.

Zaten modern öncesi dönemde devletler şahıslar üzerinde yürürdü ve hanedanlık sisteminin getirdiği düzenlilik kısıtlıydı. Yani "Emeviler"den bahsettiğimizde ne derece toplu ve sürekli bir yapıdan bahsediyoruz, bunu sormak lazım. Bununla birlikte Ehli beyt düşmanlığı ve mevaliye olan zulüm örneğin genel bir siyaset olarak öne çıkmaktadır.

Genellikle bugüne bakarak İslam'ın Emeviler eliyle yayıldığı vehmine düşülüyor. Ancak tarihi hesaplamalara göre ancak 1200lü yıllarda Suriye'nın Müslüman nüfusu yüzde ellilik bir rakama ulaşmıştır. Emevilerin İslam'ı yaymak için bir çabaya girmedikleri maalesef doğrudur. Ancak bu o dönemin genel tablosudur. Davet fikri sonraları ortaya çıkmıştır.

Emevilerin yüceltilmesi 19.yy. sonlarında yükselen Arap milliyetçilerinin başlattığı bir akımdır ve maalesef el-Kevakibi gibi bazı (özellikle Mısırlı ve Suriyeli) şahıslar üzerinden İslami kesime de sirayet etmiştir. O yüzden bu mevzuda dikkatli olmak gerekiyor.

Emevilerin sevilecek bir yanı yok. Hakiki ehli sünnet zaten emevileri sevmez, ama tekfir de etmez. İlk dört halifedeki takva, saygı ve özeni onlarda göremezsiniz. Halife'den daha çok sultan, melik zihniyetine sahiptirler.

Emevi ailesinden Hz. Osman 2.Muaviye ve Ömer bin Abdulaziz dışındakileri sevmem.