Çevrimdışı
http://www.youtube.com/watch/v/MnRlRgBY8n4
ENSAR
RasulALLAH la şereflenen,onun varlığıyla iftihar eden,
Şehirlerin kalbi tozuna toprağına canların feda olduğu şehir,
Ve ensarın torunları,hiçkimsenin yetişemediği ufkun sahipleri,
Bugun Medine sokaklarında dolaşırken göz göze gelebilirsiniz.
Bir vesileyle konuşabilirsiniz,
Belki tanıyamaya bilirsiniz.
Ama Asr-ı Saadetten günümüze kadar gelen Ensar'ın kokusunu,
Peygamber sevgisiyle yanan torunlarına ulaşan kokusunu hissedebilirsiniz.
Dilerseniz Huneyn gidelim..
Fahri Kâinat Efendimiz'in Ensara duyduğu sevgiyi öğrenelim.
İşte Huneyn günü savaşın sonunda yüklü miktarda ganimet elde edilmişti.
Ganimeti en çok Ensar haketmişti,bu doğruydu,
En çok Ensar Riyâkat göstermişti,bu da doğruydu.
Ama ALLAH Rasulu'nun bir bildiği vardı.
ALLAH Rasulu Müslümanlığın Kemâline güvenerek ganimetten Ensara pay vermemişti.
Sa'd Bin Ubâde Ensar adına Rasulullah'ın yanına geldi...
Ya Rasulullah dedi;Ensardan bazı kabileler sana karşı gönüllerinde kırgınlık duydular.
Fahri Kâinat neden diye sordu.
Ganimetleri kendi kavmin ve Arap kabileleri arasında paylaştırıp,
Kendilerine pay vermediğin için.
Belliki Ensardan bazıları Fahri Kâinatın kendilerine ne kadar değer verdiğnini anlayamamıştı.
Efendimiz üzgündü,kavmini topla ve bana bildir diye emretti.
Sa'd Bin Ubâde Ensar'ı topladı Rasuluulah geldi burada Ensar dışında kim varsa ayrılsın buyurdu.
Ensar damarda kanın nasıl donduğunu artık anlayabiliyordu.
Yüzünde karabulutların gökyüzüne verdiği çehre gizliydi Sultanın.
Yağsaydı hüzün yağardı ve yağdı.
Önce Kelime-i Şehadet sonra ALLAH'a Hamd ve konuşamların en güzeli HÜZÜN PEYGAMBERİ.
Konuşma başladı.
Ey Ensar topluluğu.Bu gunden itibaren belki Müslüman olurlar diye kendilerine ganimet verdiğim için hakkımda söylediklerinizi duydum.
Ey Ensar ALLAH size İmanı lutfetmedimi,
Sizi şereflendirip üstün kılmadımı,
Size ALLAH yardımcıları PEYGAMBER yardımcıları sıfatını vermedimi,
Eğer Hiçret olmasaydı Ensar dan olmayı isterdim.
İnsanlar bir vadide toplansa,sizlerde başka bir vadide toplasanız,
Ben sizin yanınıza gelirdim.
Sizler benim sırdaşımsınız,
Herkez ganimet olarak aldıkları mallarıyla,koyun ve develeriyle yurtlarına dönerken,
Siz ALLAH RASULUYLE DÖNMEYE RAZI DEĞİLMİSİNİZ.
Ensar razıyız YA RASULULLAH dediler.
Ama sevgili PEYGAMBERİMİZ yine mahzundu.
Sözlerime karşılık olarak bana cevap veriniz buyurdu.
Ensarın ileri gelenlerinden biri söz aldı.
Ya RasulALLAH biz zulmün içindeydik,
ALLAH senin hatrına bizi kurtuluşa erdirdi.
Biz alevden bir ucurumun yanı başındaydık,
ALLAH senin elinle bizi o ucurumdan kurtardı.
Biz delalet karanlığı içindeydik,
ALLAH senin vasıtanla bizi Hidayet aydınlığına cıkardı.
Biz RAB olarak ALLAH'ta,
Din olarak İSLAMDA,
PEYGAMBER olarak da senden hoşnutuz.
Ya RASULULLAH sen dilediğin gibi davran,biz sana TABİYİZ.
O an Ensar'ın üstüne hüzün yağıyordu.
Gözleri neme bulanmıştı,Kalpleri göğüslerinden çıkacak gibiydi.
Ve Sevgililer Sevglisinin sesi titredi.
Ensarın hıçkırıklarına karıştı SEVGİLİNİN sesi.
Siz bana bu şekilde değil de şöyle mukabele etseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz.
EY MUHAMMED s.a.v Sen bize kovulmuş olarak gelmedin,
Biz sana kuçak açıp seni barındırmadıkmı,
Herkez seni yalanladığı halde biz seni doğrulamadıkmı.
Perişan bir haldeydin,biz sana herşeyimizi seferber edip yardım etmedikmi.
Böyle deseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz.
Ensarın cevap vermeye mecali kalmamıştı.
Ağlamaktan ölecek gibiydiler.
Efendimizde onlarla birlikte ağladı.
Bilmem ki Medineye dönene kadar kaç kez RASULULLAH'a bakarak ağladılar.
Kaç kez Hamd ettiler.
Böyle biricik peygamberleri olduğu için.
Medine RASULULLAH'la şereflenen onun varlığıyla iftihar eden şehir.
Şehirlerin kalbi,tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve Ensarın torunları,Medineli MÜSLÜMANLAR,
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahipleri...
ENSAR
RasulALLAH la şereflenen,onun varlığıyla iftihar eden,
Şehirlerin kalbi tozuna toprağına canların feda olduğu şehir,
Ve ensarın torunları,hiçkimsenin yetişemediği ufkun sahipleri,
Bugun Medine sokaklarında dolaşırken göz göze gelebilirsiniz.
Bir vesileyle konuşabilirsiniz,
Belki tanıyamaya bilirsiniz.
Ama Asr-ı Saadetten günümüze kadar gelen Ensar'ın kokusunu,
Peygamber sevgisiyle yanan torunlarına ulaşan kokusunu hissedebilirsiniz.
Dilerseniz Huneyn gidelim..
Fahri Kâinat Efendimiz'in Ensara duyduğu sevgiyi öğrenelim.
İşte Huneyn günü savaşın sonunda yüklü miktarda ganimet elde edilmişti.
Ganimeti en çok Ensar haketmişti,bu doğruydu,
En çok Ensar Riyâkat göstermişti,bu da doğruydu.
Ama ALLAH Rasulu'nun bir bildiği vardı.
ALLAH Rasulu Müslümanlığın Kemâline güvenerek ganimetten Ensara pay vermemişti.
Sa'd Bin Ubâde Ensar adına Rasulullah'ın yanına geldi...
Ya Rasulullah dedi;Ensardan bazı kabileler sana karşı gönüllerinde kırgınlık duydular.
Fahri Kâinat neden diye sordu.
Ganimetleri kendi kavmin ve Arap kabileleri arasında paylaştırıp,
Kendilerine pay vermediğin için.
Belliki Ensardan bazıları Fahri Kâinatın kendilerine ne kadar değer verdiğnini anlayamamıştı.
Efendimiz üzgündü,kavmini topla ve bana bildir diye emretti.
Sa'd Bin Ubâde Ensar'ı topladı Rasuluulah geldi burada Ensar dışında kim varsa ayrılsın buyurdu.
Ensar damarda kanın nasıl donduğunu artık anlayabiliyordu.
Yüzünde karabulutların gökyüzüne verdiği çehre gizliydi Sultanın.
Yağsaydı hüzün yağardı ve yağdı.
Önce Kelime-i Şehadet sonra ALLAH'a Hamd ve konuşamların en güzeli HÜZÜN PEYGAMBERİ.
Konuşma başladı.
Ey Ensar topluluğu.Bu gunden itibaren belki Müslüman olurlar diye kendilerine ganimet verdiğim için hakkımda söylediklerinizi duydum.
Ey Ensar ALLAH size İmanı lutfetmedimi,
Sizi şereflendirip üstün kılmadımı,
Size ALLAH yardımcıları PEYGAMBER yardımcıları sıfatını vermedimi,
Eğer Hiçret olmasaydı Ensar dan olmayı isterdim.
İnsanlar bir vadide toplansa,sizlerde başka bir vadide toplasanız,
Ben sizin yanınıza gelirdim.
Sizler benim sırdaşımsınız,
Herkez ganimet olarak aldıkları mallarıyla,koyun ve develeriyle yurtlarına dönerken,
Siz ALLAH RASULUYLE DÖNMEYE RAZI DEĞİLMİSİNİZ.
Ensar razıyız YA RASULULLAH dediler.
Ama sevgili PEYGAMBERİMİZ yine mahzundu.
Sözlerime karşılık olarak bana cevap veriniz buyurdu.
Ensarın ileri gelenlerinden biri söz aldı.
Ya RasulALLAH biz zulmün içindeydik,
ALLAH senin hatrına bizi kurtuluşa erdirdi.
Biz alevden bir ucurumun yanı başındaydık,
ALLAH senin elinle bizi o ucurumdan kurtardı.
Biz delalet karanlığı içindeydik,
ALLAH senin vasıtanla bizi Hidayet aydınlığına cıkardı.
Biz RAB olarak ALLAH'ta,
Din olarak İSLAMDA,
PEYGAMBER olarak da senden hoşnutuz.
Ya RASULULLAH sen dilediğin gibi davran,biz sana TABİYİZ.
O an Ensar'ın üstüne hüzün yağıyordu.
Gözleri neme bulanmıştı,Kalpleri göğüslerinden çıkacak gibiydi.
Ve Sevgililer Sevglisinin sesi titredi.
Ensarın hıçkırıklarına karıştı SEVGİLİNİN sesi.
Siz bana bu şekilde değil de şöyle mukabele etseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz.
EY MUHAMMED s.a.v Sen bize kovulmuş olarak gelmedin,
Biz sana kuçak açıp seni barındırmadıkmı,
Herkez seni yalanladığı halde biz seni doğrulamadıkmı.
Perişan bir haldeydin,biz sana herşeyimizi seferber edip yardım etmedikmi.
Böyle deseydiniz yine doğru söylemiş olurdunuz.
Ensarın cevap vermeye mecali kalmamıştı.
Ağlamaktan ölecek gibiydiler.
Efendimizde onlarla birlikte ağladı.
Bilmem ki Medineye dönene kadar kaç kez RASULULLAH'a bakarak ağladılar.
Kaç kez Hamd ettiler.
Böyle biricik peygamberleri olduğu için.
Medine RASULULLAH'la şereflenen onun varlığıyla iftihar eden şehir.
Şehirlerin kalbi,tozuna toprağına canların feda olduğu şehir.
Ve Ensarın torunları,Medineli MÜSLÜMANLAR,
Hiç kimsenin yetişemediği ufkun sahipleri...
